Rzeźba przedstawia cesarza Oktawiana Augusta w stroju Pontifexa Maximus (najwyższego kapłana). Ubrany jest w togę i ma zasłoniętą głowę. Jego stopy obute są w calcei patricii (buty noszone przez wyższą warstwę społeczeństwa rzymskiego). Przy nodze znajduje się pojemnik (capsa) na oficjalne dokumenty. Prawe ramię princepsa wskazuje, że jest on w trakcie składania ofiary, trzymania ofiarnego kielicha (patera), gotowego do libacji.
Urząd najwyższego kapłana pozostawał cesarską prerogatywą aż do IV wieku n.e., był częścią realizowanego przez Oktawiana programu społeczno – politycznego, który wprowadzał także kult Genius Augusti.
Posąg prawdopodobnie powstał pod koniec I wieku p.n.e.
