Marmurowe popiersie starszej Rzymianki z charakterystyczną fryzurą – tzw. nodus. Obiekt datowany na koniec I wieku p.n.e.
Fryzury kobiece zmieniały się w zależności od mody w danym okresie. W tym przypadku włosy rozdzielone były przedziałkiem pośrodku głowy, a resztę zbierano z tyłu w kok lub koński ogon pozostawiając czasem z przodu niewielką grzywkę z loków. Tego typu fryzura przysługiwała zwłaszcza gospodyniom w domostwach epoki Augusta.
