Najsłynniejszym portem starożytnego Rzymu jest zapewne ten w Ostii – główny port Republiki Rzymu. Jednakże ta rzeczna przystań nie zawsze była w stanie zaspokoić potrzeb coraz szybciej rosnącej metropolii. Dlatego więc w I w. n.e. cesarz Klaudiusz założył Portus, czyli imperialny port morski, który użytkowany był nieprzerwanie aż do VIII w., kiedy to rezydowała w nim flota pod dowództwem papieża Konstantyna (708-715).
Budowa portu została zainicjowana w 46 r. n.e. i trwała do oficjalnej inauguracji w 64 r. n.e. za cesarza Nerona.
Najważniejsze porty z którymi przebiegała wymiana handlowa to m. in. Kartagina, Leptis Magna (Libia), Gades (Hiszpania), Taracco, Massilia (nowoczesna Marsylia), Aleksandria, Seleucia Pieria i Piraeus.
Portus wraz z kilkoma innymi przystaniami stanowił swoisty system portowy do którego zaliczano również Porticus Aemilia, Puteoli i port w Ostii. Wszystkie te porty były położone dość blisko siebie i połączone licznymi drogami i kanałami (np. Via Flavia).
Basen Trajana ma ponad 200 ha.
Głównymi towarami przewożonymi do Rzymu przez Portus były tekstylia, niewolnicy, oliwa z oliwek, marmur, a także dzikie zwierzęta.
Rozwój portu można dość dokładnie przestudiować dzięki cegłom, na których znajdowały się informacje mówiące za urzędu jakiego konsula zostały one wytworzone.
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.Zgadzam sięNie wyrażam zgodyPolityka prywatności
Raport o błędzie
Poniższy tekst zostanie wysłany do naszych redaktorów