Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Frumentatio było jednym z najważniejszych programów dystrybucji żywności w antycznym Rzymie, który pełnił kluczową rolę w zapewnieniu stabilności społecznej i politycznej imperium. Polegał on na rozdawaniu darmowego lub subsydiowanego zboża (głównie nieprzemielona pszenica), ludności rzymskiej, zwłaszcza w samym Rzymie, gdzie problem głodu mógł prowadzić do zamieszek i destabilizacji sceny politycznej.
Starożytność kojarzy się przede wszystkim z wielkimi filozofami, wojownikami i architekturą, ale jednym z najciekawszych aspektów antycznego życia jest sztuka kulinarna. Wśród zachowanych dzieł starożytnego Rzymu szczególne miejsce zajmuje „O sztuce kulinarnej” (De re coquinaria) autorstwa Apicjusza, uważanego za jednego z pierwszych gastronomów w historii.
Oliwa z oliwek była nie tylko kluczowym produktem w codziennym życiu antycznych Rzymian, ale także symbolem statusu, bogactwa i cywilizacji. Jej zastosowanie wykraczało daleko poza kulinaria – w Rzymie oliwa miała szerokie zastosowanie w medycynie, religii, kosmetyce i gospodarstwie domowym.
Jednym z mitów założycielskich narodu Rumunów jest jego pochodzenie bezpośrednio od podbitych przez Rzymian w I wieku n.e. Daków. Na ile jest to prawda – alternatywną teorią jest pochodzenie Wołochów, przodków Rumunów, od romańsko-języcznych społeczności z terenów dzisiejszej Albanii, którzy przed tureckim zagrożeniem uciekli na północ, w Karpaty (uczestnicząc w etnogenezie naszych Bojków, Łemków i Hucułów) i na naddunajskie niziny – niech rozstrzygają sobie specjaliści lingwiści czy genetycy. Fakt jest taki, że do dziś tylko w Rumunii przyjść może do głowy rodzicom dać dziecku na imię Decebal, Hadrian, Trajan czy Owidiusz (słynny poeta pochowany jest przecież w nadczarnomorskiej Konstancy).
W starożytności cebulki kwiatowe były powszechnie stosowane jako lekarstwa oraz afrodyzjak. Co ciekawe, ludzie starożytni często także je jadali; był to jednak przysmak warstw wyższych.
Antyczni Rzymianie bardzo cenili sobie mięso kuropatw. Kuropatwa była jednak drogim ptakiem. Wspomina o tym Marcjalis w swoich „Epigramach”, który przekazuje, że pozwolić sobie na nie mogli jedynie bogacze.
Gruszki znane były i stosowane w antycznym Rzymie. Pliniusz Starszy podaje, że znanych było 41 odmian gruszki, gdzie każda miała inny smak, wygląd i nazwę. Znane były przykładowo „Tyberyjska”, od imienia cesarza Tyberiusza, czy „Falerniańska”, od wina Falernum znanego ze słodkiego smaku.
Wieprzowina jest mięsem bardzo smacznym – z tym zgodzi się chyba każdy, który to mięso jada. Wielu z nas pewnie nie wyobraża sobie, by chociaż raz w tygodniu na obiedzie nie było kotleta schabowego, czy też bekonu na śniadanie.
Jak przekazuje Pliniusz Starszy1, żyjący w połowie I wieku n.e., jedną z najchętniej spożywanych ryb wśród antycznych Rzymian była barwena. Jak sam zaznacza ryba wyróżnia się „podwójną brodą” (mullus barbatus) i nie nadaje się do hodowli, a najlepsze okazy znajdziemy w otwartych wodach.
