Rozdziały
Archeolodzy prowadzący wykopaliska oraz prace badawcze w willi Hadriana w Tivoli twierdzą, że odkryli przeznaczenie półokrągłego, wydzielonego budynku w willi Hadriana. Jak twierdzą, cesarz mógł w nim spożywać śniadanie. Miejsce to jednak nie miało charakteru prywatnego, a bardziej miało no celu podkreślenie pozycji cesarza.
Badacze zrekonstruowali, jak mogło wyglądać śniadanie (ientaculum) cesarza. Cesarz zasiadał wraz z małżonką na tronach, na wysokiej marmurowej platformie, która była otoczona przez fontanny. Platforma była połączona z czterema sypialniami, z których każda miała toaletę ozdobioną marmurowymi panelami i drogocennymi kamieniami szlachetnymi. Spożywane śniadanie było dobrze widoczne z zewnątrz przez przeszklone wielkie okna, tworząc iluzję jakiegoś przedstawienia dla członków dworu. Jak twierdzą archeolodzy ta budowla, jak i wiele innych w pałacu, miały na celu zaprezentowanie boskości cesarza.
Do przedstawionej interpretacji badaczy krytycznie odniosła się słynna historyczka Mary Beard.
Willa Hadriana
Willa Hadriana (Villa Adriana) zbudowana została na polecenie cesarza Hadriana w Tivoli (mieście leżącym w odległości około 28 kilometrów od stolicy) w latach 118 – 134 n.e. Willa zajmowała obszar o powierzchni szacowanej od 80 do 300 hektarów. Zachowane ruiny obecnie zajmują obszar około 56 hektarów. Była to najrozleglejsza zabudowa pałacowa okresu starożytności.
Potężny kompleks składał się z ponad 30 budynków zbudowanych w rzymskim i greckim stylu architektonicznym, nawiązując do wielu miejsc, które Hadrian odwiedził podczas swoich długich podróży. W pałacu znajdowały się fontanny, ogrody, baseny i łaźnie; woda dostarczana była przez te same akwedukty, które doprowadzały wodę do Rzymu.
