Fawoniusz (Favonius) był bogiem i uosobieniem wiatru zachodniego i zachodniej strony świata. Uosabiał łagodny, ciepły i wilgotny wiatr, zwiastujący wiosnę. Wiosną budził do życia przyrodę, a upalnym latem przynosił orzeźwiające ochłodzenie. Był utożsamiany z greckim Zefirem.
Jego żoną była Flora – bogini roślinności wiosennej w stadium kwitnienia. Syn Eola – greckiego władcy wiatrów oraz wyspy Eolii. Jego braćmi byli: Aquilo (wiatr północny), Auster (wiatr południowy) i Eurus (wiatr wschodni).
Kult jego był rozpowszechniony wśród żeglarzy i rolników. Składano mu w ofierze czarnego barana i koguta.
W sztuce przedstawiany jest zwykle jako młody mężczyzna z wielkimi skrzydłami u ramion, lekko ubrany (lub nagi), z kwiatami, najczęściej w towarzystwie nimfy Chloris.
