Honor lub Honos („cześć”, „zaszczyt”) był to jeden z bogów będących personifikacją pojęć moralnych – honoru i czci. Honor personifikował sławę wojenną jako nagrodę za męstwo. Związany z kultem Marsa. Był on przedstawiany jako uzbrojony mężczyzna. Jest to jeden z niewielu bogów-opiekunów mężczyzn. Na rewersach monet rzymskich przedstawiany z gałązką oliwną lub z berłem i rogiem obfitości.
Często Honos był łączony z bogiem Virtus i nierzadko razem ich czczono. Jak pisał Waleriusz Maksymus, rzymski pisarz żyjący w I poł. I wieku n.e, narodzenie się tego podwójnego kultu dało pomysł wybudowania świątyni dla obu tych bóstw w 210 roku p.n.e. przez Marcusa Claudiusa Marcellusa. Jednak kolegium pontyfików wyraziło wątpliwości co do planowanej budowy. Uważali że kapłani opiekujący się sanktuarium, w przypadku wystąpienia cudu, nie będą wiedzieli do kogo kierować swoje dzięki. Ostatecznie Marcellus wybudował osobne świątynie, których konstrukcję sfinansował z łupów z Syrakuz i bogactw zdobytych na Galach.
