Westa (Vesta) to rzymska odpowiedniczka greckiej bogini Hestii, która była boginią ogniska. Jednakże Westa czczona była nie tylko jako strażniczka domowego ogniska, lecz także jako personifikacja kultowego ognia. Nad uroczystościami ku jej czci czuwały westalki, młode dziewczęta z patrycjuszowskich rodzin, które na trzydzieści lat służby bogini składały śluby czystości. Główne święto Westy, Westalia, odbywało się 7 czerwca.
Tradycja przypisuje wprowadzenie kultu Westy królowi Numie Pompiliuszowi. Jednak dokonał on prawdopodobnie tylko wprowadzenia kultu Westy jako bogini ogniska państwowego i wybudował odpowiednią świątynię. Sam kult ogniska domowego jest przypuszczalnie przedhistoryczny i przed Numą był uprawiany prywatnie przez poszczególne rodziny (familiae) i szczepy (gentes) italskie.
