Ludi Taurii (określane także Ludi Taurei quinquennales, Ludi Taurei lub Taurilia) można przetłumaczyć jako „igrzyska byków” (taurus to inaczej „byk”). Istnieje także hipoteza mówiąca, iż nazwa igrzysk pochodzi od etruskiego słowa tauru, czyli „grobowiec”. Igrzyska odbywały się, aby uczcić di inferi – bóstwa podziemia. Zawody miały miejsce w Cyrku Flaminiusza i uwzględniały m.in. walkę z bykami, wyścigi rydwanów (wokół metae) czy składanie ofiar.
O ludi Taurii wspomina m.in. Festus i Serwiusz, którzy uważali że miały one pochodzenie etruskie. Co więcej obaj twierdzili, że zwyczaj organizowania tego święta zapoczątkowano za rządów króla Tarkwiniusza Pysznego – ostatniego króla Rzymu. Tytus Liwiusz przekazał z kolei, że w roku 186 p.n.e. omawiane ludi trwały dwa dni.
Pierwotnie igrzyska nie miały jakiegoś regularnego cyklu występowania w kalendarzu, a raczej formę religionis causa. Warron wspomina, że ludi Taurii obecne były w późnej republice. W czasie panowania cesarza Antoninusa Piusa (138-161 n.e.) – w latach między 140 a 160 rokiem – igrzyska odbywały się co 5 lat; stąd też określenie Ludi Taurei quinquennales. Naukowcy podejrzewają, że informacja o częstym obchodzeniu tych igrzysk w czasie panowania Augusta (27 p.n.e. – 14 n.e.) i Antoninusa Piusa wynikała z polityki religijnej, promującej odrodzenie wiary rzymskiej.
W wielu miejscach można znaleźć informację, jakoby ludi Taurii miały miejsce w dniach 25-26 czerwca. Jak się jednak okazuje, żadne źródło antyczne stricte nie definiuje, w jakich dniach obchodzono te igrzyska. Można więc, datę 25-26 czerwca uznać z mało wiarygodną.
