Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Państwo rzymskie istniało praktycznie przez XIII wieków, będąc przez ten czas wielokrotnie czynnikiem nadającym bieg historii. Postanowiłem więc, że historię starożytnego Rzymu opowiadać będę w poszczególnych artykułach niżej zawartych, które niekoniecznie zawsze dotyczyć będą Wiecznego Miasta.
Zachęcam do podsyłania artykułów oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Według przekazów antycznych eliksiry miłosne występowały w Rzymie. Były jednak źle odbierane, ponieważ mogły stanowić zagrożenie dla życia człowieka. Ich użycie było zakazane w starożytnej Ustawie Dwunastu Tablic (V wiek p.n.e.), a później w ustawie Korneliusza Sulli przeciwko nożownikom i trucicielom (Lex Cornelia de sicariis et veneficis) ogłoszonej w 81 roku p.n.e., gdzie użycie magicznych mikstur było karane śmiercią.
Zapraszam do przeczytania fragmentu przedmowy najnowszej książki: „Dzielenie łupów. Wojna o imperium Aleksandra Wielkiego” – niesamowitej opowieści o tym jak doszło do podziału wielkiego Imperium Aleksandra Macedońskiego. Wydawcą pozycji jest Dom Wydawniczy REBIS.
W tym wspaniałym posągu, który możemy podziwiać w rzymski muzeum w Palazzo Massimo Alle Terme, rzeźbiarz mistrzowsko uchwycił zarówno dramatyzm chwili, jak i ruch konającej kobiety. Aby jednak w pełni docenić to dzieło, trzeba pamiętać o kontekście, w jakim powstało. Mit o Niobie i jej dzieciach był bowiem bardzo popularnym motywem w antycznej sztuce.
Zapraszam do przeczytania fragmentu najnowszej książki: „Spartakus. Rebelia” – kolejnej części doskonałej powieści historycznej o powstaniu Spartakusa. Wydawcą pozycji jest Wydawnictwo ZNAK.
Gdy w 2010 r. podczas rutynowych badań poprzedzających budowę nowego przebiegu drogi krajowej nr 2290 łączącej dwie niewielkie miejscowości: Göllingen i Hachelbich w gminie Kyffhäuserland w północnej Turyngii w Niemczech – natknięto się na pozostałości bliżej nieznanego obiektu budowlanego, nikt nie spodziewał się sensacji archeologiczno-historycznej jaką cztery lata później okazało się owo znalezisko.
Geraza (współczesne Dżerasz) znajduje się na terenie Jordanii. Założona została przez Aleksandra Wielkiego, i jak przekazuje Józef Flawiusz należała do Dekapolis, czyli związku dziesięciu hellenistycznych miast zamieszkiwanych przez ludność nieżydowską, która przeciwstawiała się wpływom semickim w dolinie Jordanu.
Wyrocznie w antyku miały przeogromne znaczenie. Począwszy od zwykłych „szarych” ludzi, kończąc na przywódcach, władcach i wodzach – wszyscy udawali się tam w celu uzyskania odpowiedzi na stawiane pytania. A pytano i szukano rad zarówno w sprawach prywatnych – osobistych jak i państwowych.
Ammianus Marcellinus to ostatni wielki historyk ginącego świata rzymskiej civitatis. Jego „Dzieje rzymskie” (Res gestae) powstały w momencie szczególnym, gdy Imperium Romanum powoli wkraczało w czas nieodwracalnych przeobrażeń, które w konsekwencji doprowadziły do ukształtowania nowego oblicza Europy.
Historia kryje w sobie niezgłębione pokłady tajemnic i zagadek, których rozwiązanie czasem znajduje się na wyciągnięcie ręki, a innym razem ginie w otchłaniach niepamięci i nigdy już nie zostanie odnalezione. Właśnie to między innymi mnie w niej pociąga – szukanie, odkrywanie, błądzenie wśród możliwości. Nie zawsze wiedza o ostatecznej prawdzie jest najważniejsza, czasem zagadkowość pobudza wyobraźnię i pozwala snuć teorie rozwijając inteligencję i dając motywację do badań. Tak też jest w tym przypadku – IX legion Hispana.
Rzym! Wieczne Miasto! Stolica światowego imperium i jego serce nawet wówczas, gdy Rzym oficjalnie nie pełnił roli siedziby cesarzy rzymskich. Na przestrzeni ponad tysiącletniej historii państwa rzymskiego tj. od 753 r. p.n.e. (legendarny rok założenia miasta przez Romulusa) do 476 r. n.e. (czyli roku uznawanego za upadek Cesarstwa Zachodniorzymskiego) Wieczne Miasto zostało trzy razy zdobyte i splądrowane przez barbarzyńców.
