Artykuły (Religia)

Tradycja rzymska umiejscawia nadanie ostatecznego kształtu rzymskiemu systemowi kultu bogów w VII wieku p.n.e., kiedy to bardzo silne były w Rzymie wszelkiego rodzaju wpływy etruskie (istnieją hipotezy, że Rzym został wtedy na jakiś czas wręcz wciągnięty do ligi miast etruskich, co zostało w jego tradycji potem zatarte). Za właściwego twórcę tego systemu, a także ściśle z nim związanego kalendarza uważano legendarnego Numę Pompiliusza, tajemniczego drugiego króla Rzymu.

Nie od dziś wiadomo, że Rzymianie nad wyraz chętnie włączali do swojego panteonu bogów z najróżniejszych części świata. Nie inaczej było ze Wschodem, od którego dość wcześnie przejęto kult Kybele, Wielkiej Matki Bogów, czyli Magna Mater. Wiara w Kybele była silnie rozwinięta w Azji Mniejszej, skąd przywędrowała do Grecji. Tam szybko połączono wspomnianą boginię z Reą, małżonką Kronosa i matką Zeusa Olimpijskiego. Kiedy zaś wierzenia te przejęli Rzymianie, Kybele zaczęto utożsamiać ze staroitalską boginią Ops, małżonką Saturna.

Prawnik kojarzy się nam z osobą wysoce racjonalną, opierającą się na niezbitych dowodach i faktach, szanującą prawo pisane. Religia, wiara i kult raczej nie idą w parze z tym zawodem, a przynajmniej nie w kwestii wyrokowania, jednak należy mieć świadomość, że prawnicy antycznego Rzymu, znani chociażby z działalności za czasów cesarza Septymiusza Sewera (nota bene wielkiego miłośnika prawa już od czasów swojego dzieciństwa) swoimi korzeniami sięgają funkcji pontyfika, czyli archaicznego kapłana.

Chrześcijaństwo jest obecnie jedną z głównych religii monoteistycznych dominujących na świecie. Jego początki wiążą się nieodłącznie z cywilizacją antycznego Rzymu. Cesarstwo rzymskie miało ogromny wpływ na kształtowanie się chrześcijaństwa, podobnie jak wyznawcy Chrystusa na dzieje cesarstwa. Porównanie obu tych zjawisk pozwoli nam na ukazanie stosunku chrześcijan wobec panowania rzymskiego.

Rzymianie byli bardzo przywiązani do swojej religii. Składanie ofiar panteonowi bogów miało nie tylko znaczenie religijne, ale było również oznaką przynależności do danej grupy społecznej. Wiara ta chociaż bardzo formalistyczna, kształtowała się przez wieki początkowo przejmując wierzenia Etrusków i Greków by w końcu oprzeć swoje wartości  na głoszeniu kultu cesarza i przenieść do Rzymu kulturę wschodnią.

W 55 roku p.n.e. – jak co roku – odbywały się wybory pretorów, urzędników sprawujących władzę sądowniczą. Wyborom przewodniczył konsul Pompejusz. Gdy po głosowaniu centurii prerogativa (przydzielano do niej losowo wyborców spośród obywateli rzymskich należących do pierwszej klasy majątkowej; często „ustawiali” oni wynik wyborów) stało się jasne, że wygra Marek Katon, przeciwnik Pompejusza, konsul nagle usłyszał grzmot.

Jak wyglądało Boże Narodzenie w czasach rzymskich? Jak się okazuje skojarzenie rzymskiego święta Saturnaliów z Bożym Narodzeniem jest nieuniknione.