Rzymska moneta ukazująca Merkurego
Rzymska moneta ukazująca Merkurego. Denar pochodzi z 82 roku p.n.e. i wybity został przez Gajusza Mamiliusa Limetanusa.
Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Rzymska moneta ukazująca Merkurego. Denar pochodzi z 82 roku p.n.e. i wybity został przez Gajusza Mamiliusa Limetanusa.
Mozaika rzymska ukazująca Neptuna w rydwanie, któremu towarzyszy Tryton i Nereidy. W rogach i po bokach dzieła dostrzec możemy postaci i zwierzęta, które symbolizują konkretne pory roku – i tak oliwki oraz dzik symbolizują zimę; róże i pies, wiosnę; lew i zboże, lato; lampart i winogrona, jesień. Obiekt został znaleziony w Chebba i datowany jest na połowę III wieku n.e.
Dachówka rzymska, z odciskiem stopy małego dziecka. Częstym znaleziskiem z czasów rzymskich są właśnie pozostałości dachówek z domów antycznych. Prawdopodobnie odcisk wykonany został na wciąż mokrej i schnącej w słońcu glinianej płytce.
Portret zmumifikowanej kobiety z rzymskiego Egiptu. Obiekt znaleziony został w al-Fayyum (tzw. portret fajumski) i przedstawia kobietę ubraną w piękną biżuterię. Artefakt datowany jest na I wiek n.e.; obecnie znajduje się w Royal Ontario Museum w Kanadzie.
Wykonany z brązu rzymski uchwyt (być może naczynia), który został znaleziony w Cairnholy w południowej Szkocji. Obiekt jest częściowo zdobiony srebrem; widoczna jest także głowa Meduzy i jeleń. Obiekt datowany jest na I-II wiek n.e.
Piękna rzymska szklana amfora ze scenami ukazującymi zbieranie winogron przez Kupidynów. Obiekt znaleziony w Pompejach i datowany na I n.e.
Rzymska gemma ukazująca tańczącego satyra ze skórą pantery i laską. Obiekt znaleziono w Monquhitter w Szkocji. Wykonany jest z sardonyksu; datowany na I-III wiek n.e.
Rzymski pierścień przedstawiający wychudzonego i brodatego mężczyznę z ogromnym fallusem, który zabija olbrzymiego konika polnego. Relief wyrzeźbiony został w karneolu; datowany jest na ok. I wiek p.n.e.
Rzymska mozaika ukazująca Okeanosa lub Neptuna, który „tworzy” świat morski; z jego głowy wychodzą homary, a z ust delfiny. Obiekt datowany jest na IV wiek n.e. i odnaleziony został w rzymskiej willi w Withington, w hrabstwie Gloucestershire, w środkowej Anglii.
Królestwo Bosporańskie było władztwem politycznym, które powstało na początku V w. p.n.e. w wyniku sojuszu kilkudziesięciu miast i miasteczek położonych wzdłuż obu brzegów Cieśniny Kerczeńskiej (Półwysep Krym) dla wspólnej obrony przed koczowniczymi ludami. Od końca I w. p.n.e. Królestwo Bosporańskie znalazło się w sferze wpływów cesarstwa rzymskiego, które było zainteresowane kontrolą sytuację w północnej części regionu Morza Czarnego oraz na granicach prowincji położonych w jego pobliżu.