Cebula była niezwykle popularna w czasach antycznych Rzymian, stąd też zapewne w wielu potrawach w Europie jest nadal używana. Rzymianie wraz z podbojem Europy zabierali ze sobą warzywo w różne regiony, w tym do Germanii lub Brytanii. W Rzymie cebula uważana była za afrodyzjak.
Owidiusz ponoć swą dobrą formę łóżkową zawdzięczał właśnie jej. Marcjalis z kolei zalecał warzywo wiekowym kochankom. Co ciekawe Rzymianie wiązali z cebulą także inne pozytywne właściwości: ponoć poprawiała wzrok, była idealna jako środek nasenny, leczyła owrzodzenia jamy ustnej, stosowano ją na rany po ugryzieniu przez psa, łagodzono nią bóle zębów lub była idealnym lekarstwem na czerwonkę. Pompeje potwierdzają, że cebula była powszechnie uprawiana – archeolodzy odkryli tam ogrody, gdzie rosły cebule.
