Budowa Koloseum sfinansowana została z łupów zdobytych w czasie tłumienia powstania żydowskiego (66-73 n.e.) prowadzonej przez cesarza Wespazjana i jego syna, Tytusa. Koloseum to druga po piramidzie w Gizie największa budowla starożytności.
Zbudowano ją w około 10 lat, co jak na tamtejszy poziom zaawansowania technologicznego, było niesamowitym osiągnięciem. Budowla ta była darem nowo obranego cesarza Wespazjana dla ludu Rzymu. W ten sposób władca chciał sobie zaskarbić swoich poddanych i ugruntować władzę po śmierci ostatniego członka dynastii julijsko-klaudyjskiej – Nerona.
W dniu igrzysk uświetniających otwarcie Koloseum zabito 5 tysięcy zwierząt. walczyły ze sobą zastępy gladiatorów (około 900), ponadto odbyła się bitwa morska. Uważa się, że w ciągu całej historii użytkowania Koloseum, zginęło 500 tysięcy ludzi i milion zwierząt.
Z kolei powszechnie stosowana nazwa Koloseum (Colosseum) nie wywodzi się od jego „kolosalnych rozmiarów”, lecz od znajdującego się w pobliżu budowli ogromnego (gr. kolossos) posągu Nerona przedstawionego jako Helios.
