Kolumella, czyli Lucius Junius Moderatus Columella, był rzymskim pisarzem agronomicznym, który żył w I wieku n.e. i jest jednym z najważniejszych autorów antycznych tekstów na temat rolnictwa. Jego dzieło De re rustica (O rolnictwie), składające się z dwunastu ksiąg, stanowi kompleksowy podręcznik rolniczy, który opisuje wszystkie aspekty zarządzania gospodarstwem – od uprawy roślin, przez hodowlę zwierząt, po sposoby przechowywania plonów. Kolumella pisał także o roli zarządcy w gospodarstwie, a jego porady były adresowane zarówno do właścicieli ziemskich, jak i do zwykłych rolników. Dzieło Kolumelli przetrwało w całości i do dziś jest ważnym źródłem wiedzy o rolnictwie antycznym oraz stosunku człowieka do ziemi.
De re rustica to dzieło nie tylko agronomiczne, lecz także filozoficzne, w którym Kolumella podkreśla związek człowieka z naturą i ziemią, uznając rolnictwo za godne i szlachetne zajęcie. Pisał o tym, że gospodarstwo powinno być prowadzone w sposób zrównoważony, z poszanowaniem przyrody i zgodnie z jej rytmem. W jednej z ksiąg zawarł szczegółowe wskazówki dotyczące sadzenia winorośli, podkreślając znaczenie odpowiedniego klimatu i gleby dla jakości wina. Kolumella zalecał również stosowanie płodozmianu, aby zapewnić glebie odpowiedni odpoczynek i zapobiec jej wyjałowieniu – zasada ta stanowiła jedną z podstaw późniejszej agronomii.
Dzieło Kolumelli wywarło duży wpływ na późniejszych autorów rolnictwa. Kolumella, obok innych autorów takich jak Katon Starszy i Warron, uważany jest za fundament myśli agronomicznej.
