Masynissa był pierwszym królem Numidii (obecna wschodnia Algieria i zachodnia Tunezja) w latach 202-148 p.n.e. oraz ważnym sojusznikiem Rzymian1 w drugiej wojnie punickiej, przeciwko Kartaginie. To w bitwie pod Zamą, w roku 202 p.n.e., konnica numidyjska w dużej mierze zdecydowała o porażce Hannibala.
Masynissa posiadał jako żonę m.in. niejaką Sofonisbę – córkę Hazdrubala, kartagińskiego wodza. Ślub odbył się po zwycięskiej bitwie pod Cyrtą w 204 roku p.n.e. Scypion Afrykański uznał zawarty związek za niebezpieczny, ponieważ była ona córką zaciekłego wroga Rzymu i zmusił swojego sprzymierzeńca2 do przesłania świeżo poślubionej żonie pucharu z trucizną. Sofonisba bez sprzeciwu posłusznie go wypiła.
Co ciekawe, według przekazów, Masynissa miał żyć ponad 90 lat (urodził się ok. 238 a zmarł 148 p.n.e). Jak podaje Appian z Aleksandrii, Masynissa do końca swojego żywota cieszył się tężyzną fizyczną, jeździł konno, dowodził w bitwach, a w wieku 86 lat urodził mu się ostatni potomek – niejaki Methimannus. Jego jurność stała się przysłowiowa i ponoć nigdy nie miał mniej niż dziesięciu potomków.
Po śmierci Masynissy doszło do podziału Numidii na kilka mniejszych królestw, w których rządzili jego synowie.
Na koniec warto wspomnieć przypowieść Waleriusza Maksymusa w Czynach i powiedzeniach godnych pamięci. Wspomina on jak to pewnego razu przybyli do królestwa Masynissy kupcy greccy z zamiarem kupienia małp. Gdy Masynissa dowiedział się o tym to miał powiedzieć: O ludzie! To wasze kobiety nie rodzą dzieci?
