Horologium Solarium Augusti był to największy zegar słoneczny i kalendarz wszech czasów. Monument znajdował się w Rzymie na Polu Marsowym. Obecnie ten obelisk znajduje się na Piazza Montecitorio w Rzymie przed Izbą Deputowanych.
Do jego budowy wykorzystano obelisk przywieziony z Heliopolis w Egipcie przez Oktawiana Augusta, co miało być symbolem podporządkowania Egiptu Rzymowi. Obelisk ten miał 30 metrów wysokości i wykonany był z czerwonego granitu. Pełnił rolę gnomona czy pionowej wskazówki, którego cień rzucany na tarczę umieszczoną w płaszczyźnie horyzontu, wskazywał czas. Tarczą była marmurowa posadzka, która posiadała wykonane z brązu linie, na bazie których można było ocenić porę dnia.
Cała budowla uwieńczona została kulą, która symbolizowała cały świat. Zegar ten zaczęto wznosić wraz z budową Ara Pacis w 13 roku p.n.e. Cień obelisku w dniu urodzin cesarza Augusta – 23 września – wskazywał serce ołtarza. Zegar ten wraz z Ara Pacis zapowiadał nową erę pokoju, czyli czas panowania Augusta.
Budowla została poświęcona bóstwu Sol w roku 10 p.n.e. i był to pierwszy tego typu „gest” w stronę tego boga. Inauguracja budowli nastąpiła zapewne tego samego roku, co dedykacja Ara Pacis – 9 roku p.n.e. Warto dodać, że tego samego roku nastąpiła korekta kalendarza juliańskiego – okazało się, że rok przestępny następował co trzeci rok, a nie jak zakładał kalendarz co czwarty.
Później Pliniusz Starszy wspominał, że zegar nie wskazywał odpowiednio czasu dnia i był niedokładny, co starał się tłumaczyć faktem, iż ziemia mogła opaść w wyniku trzęsień ziemi i powodzi.
