Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Porta Portuensis była jedną z monumentalnych bram w murach obronnych starożytnego Rzymu, wybudowaną w czasach cesarza Aureliana w III wieku n.e. Brama znajdowała się w zachodniej części miasta, w pobliżu dzisiejszego Trastevere, i prowadziła do Portu rzymskiego, jednego z głównych ośrodków handlowych starożytności, leżącego u ujścia rzeki Tyber. Brama została przebudowana w 403 roku n.e., za rządów Honoriusza.
W antycznym Rzymie akuszerki (obstetrices) odgrywały kluczową rolę w społeczeństwie, będąc nie tylko specjalistkami w dziedzinie położnictwa, ale także przewodniczkami kobiet w jednym z najważniejszych momentów ich życia – narodzinach dziecka.
Anna Perenna, staroitalska bogini czczona w Rzymie i utożsamiana z Nowym Rokiem. Jej imię pochodzi od łacińskich słów: annis – rok i perennis – wieczny. Pochodzenie pierwotnego kultu bogini pozostaje zagadką. Prawdopodobnie wywodziło się z ludności zamieszkującej Półwysep Iberyjski jeszcze przed Grekami i Latynami. Kult Anny został zatem przywłaszczony przez Rzymian, którzy dostosowali go do swojego języka. Starożytni Rzymianie posiadali przeróżne wersje o pochodzeniu Anny Perenny.
W starożytnym Rzymie wojna była nieodłączną częścią życia, a armia rzymska cieszyła się reputacją jednej z najlepiej zorganizowanych sił zbrojnych w historii. Aby utrzymać swoją potęgę na polu bitwy, Rzymianie musieli rozwijać również umiejętności medyczne, które pozwalały im skutecznie leczyć rannych żołnierzy i zapewnić szybki powrót do walki. Medycyna polowa w antycznym Rzymie była zatem kluczowym elementem ich strategii wojennej.
Całe życie obywateli Rzymu toczyło się z jednej strony w mieście, a z drugiej wokół familii (familia). Słowo to znaczyło trochę więcej niż rodzina. W jej skład wchodzili wszyscy mieszkańcy domu: rodzice, dzieci, wnuki, niewolnicy, a nawet wyzwoleńcy, którzy zostali przy swoim panu. Wszyscy podlegali władzy ojca rodziny. To właśnie w otoczeniu familii działy się najważniejsze wydarzenia w życiu Rzymianina i związane z nimi obrzędy.
Katon Starszy, nieustępliwy obrońca rzymskich wartości, zasłynął m.in. swoim sprzeciwem wobec uchylenia lex Oppia. To właśnie wtedy, w jednej z pierwszych masowych demonstracji kobiet w historii Rzymu, Rzymianki zebrały się na Kapitolu, aby domagać się zniesienia ograniczeń dotyczących luksusu. Katon, wierny starożytnym tradycjom, stał na czele obozu przeciwników.
Cornu, znane także jako „róg legionowy”, to jeden z najbardziej charakterystycznych instrumentów muzycznych starożytnego Rzymu. Jego dźwięk rozbrzmiewał na polach bitew, podczas triumfalnych pochodów oraz w teatrze, symbolizując potęgę i dyscyplinę rzymskich legionów. Ten duży, zakrzywiony róg wykonany z brązu pełnił nie tylko funkcję muzyczną, ale także komunikacyjną.
Atia Starsza, znana przede wszystkim jako matka Oktawiana Augusta, pierwszego cesarza Rzymu. Urodzona w roku 85 p.n.e. jako córka Marka Atiusza Balbusa i Julii Młodszej, siostry Juliusza Cezara, Atia była częścią jednej z najbardziej wpływowych rodzin Rzymu. Jej życie to przykład typowej kobiety tamtych czasów, skupionej na dbaniu o dom, oddanej rodzinie i starającej się zadbać o rozwój dzieci.
Starożytność kojarzy się przede wszystkim z wielkimi filozofami, wojownikami i architekturą, ale jednym z najciekawszych aspektów antycznego życia jest sztuka kulinarna. Wśród zachowanych dzieł starożytnego Rzymu szczególne miejsce zajmuje „O sztuce kulinarnej” (De re coquinaria) autorstwa Apicjusza, uważanego za jednego z pierwszych gastronomów w historii.
Oliwa z oliwek była nie tylko kluczowym produktem w codziennym życiu antycznych Rzymian, ale także symbolem statusu, bogactwa i cywilizacji. Jej zastosowanie wykraczało daleko poza kulinaria – w Rzymie oliwa miała szerokie zastosowanie w medycynie, religii, kosmetyce i gospodarstwie domowym.
