Filozof Seneka Młodszy był jednym z tych Rzymian, którzy potępiali publiczne egzekucje i ubolewali nad wpływem, jaki miały one na widzów. Jak na ironię, to właśnie jego wychowanek, Neron, zasłynął ze swego nieumiarkowanego okrucieństwa, ujawniającego się również w zapoczątkowanej przez niego praktyce rzucania chrześcijan lwom na pożarcie.
W pierwszych latach panowania Neron nie interesował się polityką i słuchał rad Seneki. Z czasem jednak pozycja Seneki w oczach Nerona zmalała do tego stopnia, że ten wolał oddalić się z pałacu cesarskiego. Nie uniknął on jednak śmierci. Neron podejrzewając swojego byłego tutora o udział w spisku, kazał mu popełnić samobójstwo.
