Katon Młodszy, polityk rzymski z I wieku p.n.e., w obawie przed utratą olbrzymiego majątku, jaki miał przy sobie, w wysokości siedmiu tysięcy talentów srebra, wymyślił sposób jak zabezpieczyć dobytek w trakcie długiej podróży morskiej. W czasach starożytnych wyprawa statkiem przez morze zawsze była ryzykowna, zwłaszcza zimą lub na otwartym morzu. Z racji jednak na szybkość statku w porównaniu z transportem lądowym oraz możliwość zabrania większego dobytku, często wielu decydowało się na taki właśnie krok.
Katon, zdając sobie sprawę z dużego ryzyka, wymyślił że schowa wszystkie talenty w licznych kufrach, jakie mu dostarczono, gdzie w każdym mógł zmieścić 2 talenty i 500 drachm. Dodatkowo do każdego kufra przywiązany został długi sznur, na końcu którego doczepiono ogromny kawałek korka. W ten sposób, na wypadek rozbicia się statku, możliwym miało być odnalezienie skarbów, gdyż korek unosi się na wodzie i ewentualnie mógł wskazać miejsce dobytku.
