Miasto Hippos, obecnie stanowisko archeologiczne w północno-wschodnim Izraelu, znane było w czasach rzymskich, jako jedno z tzw. Decapolis, czyli grupy dziesięciu miast w Jordanie, Izraelu oraz Syrii, które uważane były za centra greckiej i rzymskiej kultury.
Hippos było prężnym ośrodkiem miejskim, uprawnionym do wybijania własnych monet, na których widniał z jednej strony emblemat konia. Miasto było całkowicie chrześcijańskie i dobrze prosperowało, kiedy w roku 363 n.e. doszło do wielkiego trzęsienia ziemi. Naukowcy wiedzą o nim za sprawą licznych szkieletów znalezionych i zgniecionych pod zawalonym dachem w północnej sekcji Bazyliki – największej budowli w mieście.
