Rozdziały
| Imiona | Marcus Annius Florianus |
|---|---|
| Panował jako | Imperator Caesar Marcus Annius Florianus Augustus |
| Czas panowania | lipiec – wrzesień 276 n.e. |
| Urodzony | po 200 n.e. |
| Zmarły | wrzesień 276 n.e. |
Po zamordowaniu Aureliana, wojsko zwróciło się z prośbą do Senatu o wskazanie jego następcy. Po kilkumiesięcznym okresie bezkrólewia, wybór padł na Marka Klaudiusza Tacyta.
Tacyt mianował Prefektem Pretorium swojego przyrodniego brata – Floriana i razem wyruszyli do Azji Mniejszej, w której Goci i Alanowie, zapewne dawni najemni żołnierze z armii Aureliana, siali mord i zniszczenie oraz grabili ludność. Ekspedycja cesarza była szybka i skuteczna, zaś zagrożenie zlikwidowane. Jednak wkrótce potem, wiosną 276 r. Tacyt zmarł, w okolicznościach obecnie nie do końca znanych. Zdaniem Zosimosa został zgładzony przez spiskowców.
Śmierć cesarza stała się zarzewiem kolejnej wojny domowej, gdyż namaszczony w Rzymie następca – brat Tacyta Florian nie został uznany na Wschodzie – tam władzę uchwycił Marek Aureliusz Probus. Według Zosimosa prawowitemu cesarzowi pozostały wierne prowincje od Cylicji do Italii, Galia, Hiszpania, cała Afryka i plemiona mauretańskie.
Trzy miesiące Floriana
Florian panował jako Imperator Caesar Marcus Annius Florianus Augustus.
Nowy cesarz przebywał w Azji Mniejszej. Zanim ruszył na rozprawę z Probusem, spacyfikował Scytów nad Bosforem. Scytyjskim buntownikom okazał łaskę, pozwalając okrążonym wrócić do swoich domów. Następnie ruszył przeciw Probusowi, który starał się przeciągać konflikt, gdyż dysponował szczuplejszymi siłami. Florian z armią stanął obozem w Tarsie, gdzie chciał oczekiwać na buntownika i jego wojska.
Taktyka Probusa przynosiła rezultaty. Lato 276 roku było w Tarsie wyjątkowo upalne, zaś pochodzący głównie z Europy żołnierze Floriana nie byli przyzwyczajeni do tak wysokich temperatur. Ponadto w armii zaczęły szerzyć się choroby. Gdy informacje o stanie wojsk cesarskich dotarły do Probusa, zdecydował się natychmiast uderzyć i przechylić szalę zwycięstwa na swoją stronę. Wrogie armie spotkały się pod Tarsem, jednak poza wymianą pocisków nie doszło do zwarcia i wojska Floriana i Probusa rozdzieliły się.
Śmierć
Historia przechowała do naszych czasów różne przekazy dotyczące śmierci cesarza, przytoczę tutaj bieg wydarzeń podany przez Zosimosa w jego Nowej Historii. Zdaniem historyka po nierozstrzygniętej bitwie grupa żołnierzy Probusa przybyła do rzymskiego obozu i bez przeciwdziałania ze strony żołnierzy Floriana (a zapewne przy ich akceptacji) pozbawiła Floriana władzy i pozostawiła pod strażą złożoną z jego własnych ludzi. Cesarz podjął próbę odzyskania władzy, jednak wkrótce wrócili wysłannicy uzurpatora i wymogli na cesarskich żołnierzach egzekucję Floriana, którą niezwłocznie wykonano.
