Ta strona nie może być wyświetlana w ramkach

Przejdź do strony

Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.

Ciekawostki starożytnego Rzymu (Inne)

Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.

Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.

„Ludzkie latarnie” – mroczna praktyka starożytnego Rzymu

Brutalność i okrucieństwo często kojarzą się ze starożytnym Rzymem, a jednym z najbardziej przerażających zwyczajów był zwyczaj wykorzystywania skazańców jako „ludzkich latarni”. Jak wyglądał ten okrutny sposób karania i co mówi o mentalności rzymskiego imperium? O tym w poniższym artykule.

Ludzkie latarnie

„Roczniki” Enniusza – epopeja narodowa Rzymian

„Roczniki” nazywane także „Annałami” (Annales) autorstwa Kwintusa Enniusza (239 – 169 p.n.e.) to monumentalny poemat epicki, który miał na celu opowiedzenie historii Rzymu od jego mitycznych początków aż po współczesne Enniuszowi czasy. Uważany za jednego z ojców literatury rzymskiej, Enniusz zrewolucjonizował poezję epicką, wprowadzając do niej wpływy greckie i adaptując klasyczny grecki heksametr daktyliczny, co uczyniło go prekursorem epickiej tradycji rzymskiej.

Herma z portretem poety Wergiliusza lub Enniusza

Carpentum – rzymski luksus na kołach

Carpentum było jednym z najważniejszych środków transportu w starożytnym Rzymie, pełniącym zarówno praktyczne, jak i symboliczne funkcje. Ten dwukołowy pojazd, najczęściej ciągnięty przez konie lub muły, służył przede wszystkim rzymskim elitom – zwłaszcza kobietom i kapłanom.

Carpentum

Calceus – rzymski but

Calceus to typowy rzymski but, który pełnił kluczową rolę nie tylko jako ochrona stopy, ale także jako wyznacznik pozycji społecznej. Był to but zakrywający całą stopę, wiązany na wysokości kostki i na przodzie, wykonany z trwałej skóry, często barwionej na charakterystyczne kolory, odzwierciedlające status jego właściciela.

Calceus

Rzymskie plany miejskie – jak Rzymianie wytyczali ulice?

Rzymianie byli znani ze swojego doskonałego zmysłu inżynieryjnego, który znalazł swoje odzwierciedlenie nie tylko w budowie akweduktów czy dróg, ale także w planowaniu miast i fortów. W szczególności system wytyczania ulic stał się jednym z najbardziej charakterystycznych elementów ich urbanistyki, a jego wpływy są widoczne w miastach na terenie dawnego Imperium Rzymskiego aż do dzisiaj.

Wizualizacja rzymskiego miasta Augusta Ubiorum (obecna Kolonia, Niemcy)

Bursztyn w antycznym Rzymie – skarb Bałtyku w rękach cesarzy

W starożytnym Rzymie bursztyn był cenionym materiałem o wielorakim zastosowaniu, od biżuterii po amulety i ozdoby domowe. Jego niezwykłe piękno, właściwości lecznicze oraz rzadkość przyciągały uwagę nie tylko zamożnych obywateli, ale także samych cesarzy. Skąd wzięła się ta fascynacja bursztynem i jaką rolę odgrywał w rzymskiej kulturze?

Rzymska figurka dzika wykonana z bursztynu

Cornu – „róg legionowy”

Cornu, znane także jako „róg legionowy”, to jeden z najbardziej charakterystycznych instrumentów muzycznych starożytnego Rzymu. Jego dźwięk rozbrzmiewał na polach bitew, podczas triumfalnych pochodów oraz w teatrze, symbolizując potęgę i dyscyplinę rzymskich legionów. Ten duży, zakrzywiony róg wykonany z brązu pełnił nie tylko funkcję muzyczną, ale także komunikacyjną.

Trębacze cornu na kolumnie Trajana

„Praecepta ad filium” – mądrości Katona Starszego dla syna

„Praecepta ad filium” (czyli „Nauki dla syna”) to dzieło, które tradycyjnie przypisywane jest słynnemu rzymskiemu politykowi, wojskowemu i pisarzowi, Katonowi Starszemu (234–149 p.n.e.), i które uznawane jest za pierwszą rzymską encyklopedię. „Nauki dla syna” jak nazwa wskazuje było skierowane do syna Katona.

Popiersie starszego mężczyzny – tzw. patrycjusz Torlonia. Uznawane za podobiznę Katona Starszego

De agri cultura – dzieło Katona o zarządzaniu gospodarstwem wiejskim

De agri cultura (O gospodarstwie wiejskim) to jedno z najstarszych dzieł literatury rzymskiej, napisane przez Katona Starszego (Marcus Porcius Cato, żył w latach 234-149 p.n.e.) w II wieku p.n.e. Jest to pierwszy zachowany podręcznik dotyczący rolnictwa w literaturze łacińskiej. Dzieło zostało stworzone z myślą o właścicielach ziemskich i miało na celu dostarczenie im praktycznych porad dotyczących zarządzania gospodarstwem rolnym.

Popiersie starszego mężczyzny – tzw. patrycjusz Torlonia. Uznawane za podobiznę Katona Starszego

Raport o błędzie

Poniższy tekst zostanie wysłany do naszych redaktorów