Chińczycy przez antycznych Rzymian określani byli jako Serowie (Seres)1. Rzymianie kojarzyli ten daleko żyjący na wschód od granic Imperium lud przede wszystkim z pięknej tkaniny jedwabiu, na który Chińczycy utrzymywali monopol. Państwo Środka przez wieki miało olbrzymie zyski ze sprzedaży jedwabiu, który był bardzo pożądany przez rzymską arystokrację.
O Chińczykach przeczytać możemy w utworach wielu rzymskich pisarzy: Seneka, Lukan, Stacjusz, Juwenalis, Siliusz Italikus, Horacy, Wergiliusz, Owidiusz, Propercjusz.
Horacy dodatkowo wspomina tzw. „strzały seryckie” (sagittas Sericas) i mówi o potencjalnym zagrożeniu ze strony Chińczyków. Pomponiusz Mela z kolei uważa, że Serowie posiadają najbardziej sprawiedliwe obyczaje.
