Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Pliniusz Starszy, rzymski historyk i pisarz z I wieku n.e., wspomina że antyczni Rzymianie niezwykle sobie cenili smak mięsa mureny, które dostarczano solone w zbiornikach. Doszło nawet do tego, że co bogatsi Rzymianie tworzyli własne hodowle muren na terenie posiadłości, aby mieć dostęp do świeżych ryb.
Antyczni Rzymianie nie pasjonowali się polowaniami tak samo jak Grecy. Bardziej traktowali to jako sport i rozrywkę niżeli jako element wychowania. Łowiectwo zapewniało ruch i ćwiczenia fizyczne.
W czasach rzymskich myśliwi polujący na tygrysy1 unikali bezpośredniej walki. Zamiast tego stosowali fortel polegający na wykradzeniu małych tygrysiątek z legowiska.
Kapitol był jedyną częścią miasta Rzym, która oparła się najazdowi Galów z doliny Padu, w roku 390 p.n.e. Galowie postanowili zdobyć wzgórze nocą.
Rzymskie konie ścigające się w kwadrygach znane były ze wspaniałego wyszkolenia. Świadczy o tym przypadek koni cesarza Klaudiusza, których woźnica wypadł z kwadrygi na starcie. Mimo braku powożącego obiegły 7 okrążeń i wygrały. Po skończonym wyścigu same ustawiły się posłusznie przy mecie.
Dziel i rządź (divide et impera) jest to zasada podboju i podporządkowywania sobie ludów poprzez ciągłe wzniecanie wewnętrznych konfliktów na podbitych terenach i występowanie jako rozjemca zwaśnionych stron. Metoda ta znana już była w świecie antycznym, a mistrzami w jej stosowaniu byli antyczni Rzymianie.
Welici, rzymscy oszczepnicy, złożeni z młodych i biednych mężczyzn nie mogli sobie pozwolić na zakup rzymskich pancerzy (lorica hamata), noszony przez zawodowych legionistów. W związku z tym zakładali skóry zwierzęce, aby podkreślić swoją siłę i waleczność.
Rzymska jazda z późnego okresu cesarstwa oraz chorążowie legionowi (signifers) zakładali czasami specjalne metalowe maski, które reprezentowały siłę i miały odstraszać przeciwników.
Carrodunum była to nazwa miasta wymienianego w „Geografii” Ptolemeusza (II, 11, 29) identyfikowana z dzisiejszym Krakowem. Pochodzenie nazwy jest celtyckie, na co wskazuje cząstka dunum wywodząca się z języków celtyckich i oznaczająca miasto.
Znany jest przykład pomysłowości Hannibala. Idące przez Alpy na Rzym wojsko kartagińskie ze względu na ogromne bloki skalne musiało się zatrzymać. Bezowocne próby znalezienia drogi obejścia zmusiły Hannibala do ciekawego rozwiązania. Nakazał on wojsku rozbić obóz, narąbać drewna oraz ułożyć chrust pod skałami.
