Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Dziś o jednym z najbardziej rozpoznawalnych dzieł starożytnej sztuki europejskiej – o tzw. Grupie Laokoona. Rzeźba należąca z pewnością do najcenniejszych eksponatów Muzeów Watykańskich przykuwa uwagę każdego, kto przed nią stanie. Barokowa ekspresyjność sprawia, że trudno oderwać od niej oczy. Jednak to, co czyni ją interesującą, to nie tylko zaklęta w kamieniu, chwytająca za serce historia, ale także szereg tajemnic, które skrywa.
Rzymska mozaika ukazująca personifikację zimy. Obiekt odkryto w willi Bignor w West Sussex (południowa Anglia).
Reliefy z Hadrianeum, które ukazują trofea i personifikacje prowincji rzymskich. Hadrianeum (świątynia cesarza Hadriana) znajdowało się na Polu Marsowym i powstało na polecenie następnego cesarza – Antoninusa Piusa (138-161 n.e.).
Rzeźba rzymska ukazująca Satyra z owocami. Obiekt jest datowany na późny I wiek p.n.e. Odkryty w tzw. Domu Tragicznego Poety w Pompejach. Artefakt znajduje się w Narodowym Muzeum Archeologicznym w Neapolu.
Falera (phalera; l.mn. phalerae), czyli swego rodzaju medal lub odznaczenie, które rzymscy żołnierze nosili przywiązane skórzanymi paskami powyżej klatki piersiowej.
Doryforos na rzymskiej rzeźbie. Jest to kopia greckiego oryginału, autorstwa greckiego rzeźbiarza z V wieku p.n.e. – Polikleta. Doryforos znaczy w grece „niosący włócznię” i przedstawia młodego mężczyznę trzymającego zaginiony oszczep. Artefakt znajduje się w Narodowym Muzeum Archeologicznym w Neapolu.
Kiedy myślimy o wyścigach rydwanów w starożytnym Rzymie, pierwsze skojarzenie to Circus Maximus. Ale przecież „Cyrk Wielki” nie był jedynym torem wyścigowym istniejącym w starożytnym Rzymie. Wielu z Was zapewne pamięta, że swój hipodrom zaczął budować na Watykanie także cesarz Kaligula (ostatecznie prace dokończył Neron). Pamiątką po nim jest obelisk stojący obecnie na pl. Św. Piotra. Niedawno pisałem również o hipodromie Maksencjusza przy Via Appia.
Rzymska podstawa pod stół, która ukazuje sceny mitologiczne – potwora morskiego, Skyllę, który porywa marynarzy Odyseusza (Ulissesa) oraz centaura. Obiekt jest datowany na połowę II wieku n.e. i znajduje się w Narodowym Muzeum Archeologicznym w Neapolu.
Rekonstrukcja wizerunku cesarza Kommodusa (panował od 180 do 192 roku n.e.). Jego rządy były okrutną tyranią. Porównywany do Kaliguli i Nerona. Zamordowany w wyniku spisku, w którym brała udział jego kochanka Marcja. Od tego momentu Rzym przestał mieć taką siłę jak za czasów „pięciu dobrych cesarzy”.
Rzymski relief ukazujący dwa Amory ujeżdżające byki. Obiekt datowany na początek II wieku n.e.; odkryty na terenie Forum Cezara w Rzymie. Artefakt znajduje się w Narodowym Muzeum Archeologicznym w Neapolu.
