Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Mimo że Imperium Rzymskie było potężne i zamieszkane było przez ogromną masę ludzi to nadal, tak jak i inne państwa z tego okresu, posiadał wysoką śmiertelność niemowląt. W czasach antycznego Rzymu śmiertelność niemowląt wynosiła od 15 do 35%.
Zgodnie z prawem rzymskim, kobieta która wyszła za mąż, nadal należała do rodziny ojca (nie była to jednak reguła), a nie tylko małżonka. Wraz z rozwodem traciła prawa rodzicielskie nad dziećmi, które znajdowały się tylko w gronie rodziny ojca.
Rzymskie kobiety nie posiadały unikalnych imion. Zwykle przejmowały żeńską formę nazwy familii rodziny. W ten sposób Julia pochodziła z domu Juliuszów, a np. córka Marka Tuliusza Cycerona nazywała się Tulia. To imię-nazwisko było pierwszym członem miana kobiety, a bardzo długo, aż do końca republiki, w zasadzie jedynym.
Większość rzymskich małżeństw (zwłaszcza w wyżej sferze) zawieranych było z rozsądku, a nie miłości. Polityczni rywale, poprzez związek swoich pociech, mogli zawiązać trwały sojusz między domami i razem realizować politykę.
W czasach antycznego Rzymu nie posiadanie przynajmniej jednego niewolnika oznaczało w odczuciu Rzymian życie w ubóstwie. Co warto nadmienić uważa się, że około 25% populacji antycznego Rzymu była zniewolona pod koniec istnienia Republiki.
Tylko wolno-urodzeni Rzymscy mężczyźni mieli prawo nosić togę (symbol obywatelstwa). Założenie togi było czynnością trudną, by nie powiedzieć uciążliwą. Pas materiału składano wzdłuż, narzucano jeden kraniec na lewe ramię, nakładano togę na plecy, a drugi koniec przeprowadzano pod prawym ramieniem i od przodu ponownie zarzucano na lewe ramię.
Rzymianie (zwłaszcza ci z wyższych sfer) niezwykle starannie przestrzegali higieny. Nie używali jednak mydła.
Farbowanie włosów było niezwykle popularne wśród Rzymianek. Największą sławą cieszył się kolor czerwony, czarny i blond. Ten ostatni popularny był za sprawą Germanów i Galów, z którymi Rzymianie zaczęli mieć kontakt. Prostytutki były nawet zobligowane prawnie do posiadania koloru blond, aby się odróżniać od zwykłych Rzymian. Nie przeszkadzało to jednak w farbowaniu włosów przez mieszkańców.
Rzymskie dzieci (zarówno chłopcy i dziewczynki), póki nie ukończyły 7 roku życia, były uczone w domu łaciny, elementarnego czytania, pisania i arytmetyki. W tym okresie życia ich najważniejszymi nauczycielami byli rodzice, którzy mieli przygotować ich do życia w państwie.
W czasie żałoby rodzina zmarłego nie obcinała włosów i brody, chodziła w czarnych ubraniach i nie zakładała ozdób. Czas żałoby dla mężczyzn wynosił około kilku dni; kiedy dla kobiet był to około rok – z powodu śmierci małżonka lub rodzica.
