Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Egzarchat Afrykański, zwany również Kartagińskim, był regionem administracyjnym w Imperium Bizantyńskim obejmującym Mauretanię, Numidię, Afrykę Prokonsularną, Sardynię, Korsykę, Baleary i część południowego wybrzeża dzisiejszej Hiszpanii założonym przez cesarza Maurycjusza około roku 590.
Nie każdy w starożytnym Rzymie marzył o piastowaniu wysokich i prestiżowych urzędów. Retor i sofista z II w. n.e. Eliusz Arystydes, Grek z Azji Mniejszej, jeden z najgorliwszych wyznawców Asklepiosa, jest przykładem uporczywego unikania służby na rzecz państwa, a robił to niezwykle skutecznie.
Kryzys republiki rzymskiej w I wieku p.n.e. w zdecydowanej mierze wynikał ze zwyrodnienia życia politycznego Rzymu. Celem poszczególnych polityków było nie uzdrawianie res publici i reformowanie państwa, a prywatne interesy i pięcie się po stopniach cursus honorum, by potem móc zdobyć bogactwo.
W III wieku n.e. władcy Rzymu zaczęli stopniowo odchodzić od pozorów Republiki. Rosnące ambicje polityczne cesarzy spowodowały wyparcie resztek instytucji republikańskich. Aurelian wprowadził system dominatu w drugiej połowie III wieku n.e., przyjmując tytuł dominus et deus („pan i bóg”). Dioklecjan dokonał pod koniec III wieku n.e. przebudowy administracji państwa, tworząc system tetrarchii.
