Mars, a w języku starołacińskim Mavors. Odpowiednik greckiego Aresa. Pierwotnie italski bóg płodności i wegetacji, czczony jako patron pór roku, szczególnie wiosny. Pasterze powierzali swoje stada opiece Marsa przed stadami wilków. To właśnie do Marsa śpiewali swoje pieśni saliowie. Jako bóg wiosny (o tej porze roku odbywały się najważniejsze święta ku jego czci) Mars był równocześnie opiekunem rolnictwa.
U Rzymian łączony z wojną. Syn Junony i czarodziejskiego kwiatu. Obok Jowisza i Kwirynusa jeden z głównych bogów w mitologii rzymskiej. Był czczony jako ojciec bliźniąt: Romulusa i Remusa. Poświęcono mu jeden z miesięcy – marzec (mensis Martius), kiedy to tradycyjnie pogoda pozwalała wznowić działania wojenne. Marsowi składano ofiary przed bitwą, jako bogowi wojny.
Pojawiał się na polu walki w towarzystwie bogini wojny Bellony, która według różnych wersji uchodziła za jego żonę, siostrę lub córkę. W przeciwieństwie do swego greckiego odpowiednika Aresa, Mars był czczony bodaj najpowszechniej spośród wszystkich rzymskich bogów. Powodem takiej sytuacji może być fakt, że jego synowie Remus i Romulus uważani byli za założycieli Rzymu lub dlatego, że Rzymianie liczyli na towarzystwo i poparcie boga wojny w czasie walk.
Marsowi poświęcony był: wilk, dzięcioł i dąb. Jako Mars Gradivus, kroczył na czele wojsk na polu bitwy i pod taką postacią był czczony w starej świątyni na Via Appia, poza murami Rzymu. Marsa czczono także w Porta Capena, na Polu Marsowym, w Regia na Forum.