Brumalia było to trwające miesiąc święto na cześć Bachusa lub Saturna (grecki bóg Kronos). Obchodzono je 24 listopada. Nazwa święta pochodzi od słowa: bruma, czyli „najkrótszy dzień”.
Uważa się, że jego obchody rozpoczął pierwszy król Rzymu – Romulus. Legendarny władca miał podobno zabawiać senatorów, wojsko i służbę przez cały miesiąc. W tym celu zapraszał kolejne osobistości na zabawy, w zależności od tego, którego dnia byli przypisani na listach. Zachęcał do podobnych działań senatorów, którzy mieli otaczać opieką swoich podwładnych.
W czasie Brumaliów składano w ofierze bogini Demeter i Kronosowi świnię (hodowcy), a Dionizosowi kozę (rolnicy uprawiający winorośl). Koza uważana była za wroga wina w tym celu wyrabiano z jej skóry worek pełen powietrza i skakano po nim. Zwykli mieszkańcy Rzymu z kolei składali dary Ceres (wino, oliwę z oliwek, miód i zboże) kapłanom bogini. W czasie festiwalu panował wesoły nastrój, a świętujący bawili się przy winie.
Rzymianie skupiający się na wojsku, rolnictwie i polowaniu, listopadowe krótkie dni uważali za okres odpoczynku od codziennych zadań. Podczas tego święta wróżono przepowiednie na resztę zimy. Święto obchodzono aż do VI wieku n.e., kiedy do uznano je za pogańskie i nie godne.
