Romulus Augustulus
(463 - po 507 n.e.)
Romulus Augustulus był ostatnim cesarzem zachodniorzymskim. Romulus został pozbawiony władzy przez Odoakra, a insygnia władzy odesłano do Konstantynopola.
W historii starożytnego Rzymu przewinęło się mnóstwo sławnych postaci. Wiele z nich przeszło do pamięci jako okrutni tyrani, mowa tu chociażby o: Kaliguli, Neronie, czy Karakalli. Inni znowu zasłynęli jako wielcy reformatorzy: Oktawian August, Klaudiusz, Marek Aureliusz, Dioklecjan, czy Konstantyn Wielki. Nie wolno także zapominać o rzymskich wodzach, którzy ratowali niejednokrotnie państwo rzymskie przed zagładą.
Do pamięci przeszli także wielcy twórcy kultury rzymskiej, którzy w istotny sposób wpłynęli na dalszy rozwój świata. Przedstawię postaci, które zasłynęły wielkimi czynami, bądź się tylko zapisały swoimi czynami w kartach historii.
(463 - po 507 n.e.)
Romulus Augustulus był ostatnim cesarzem zachodniorzymskim. Romulus został pozbawiony władzy przez Odoakra, a insygnia władzy odesłano do Konstantynopola.
(ok. 420 - 15 sierpnia 465 n.e.)
Libiusz Sewer był cesarzem rzymskim, który w rzeczywistości znajdował się pod wpływami barbarzyńskiego wodza, Rycymera.
(ok. 420 - 7 sierpnia 461 n.e.)
Majorian był cesarzem zachodniorzymskim w latach 457-461 n.e. Uważany jest za ostatniego niemarionetkowego władcę zachodniej części Cesarstwa.
(9 września 384 - 15 sierpnia 423 n.e.)
Flawiusz Honoriusz był to cesarz zachodniorzymski panujący w latach 395-423 n.e. Po śmierci Teodozjusza objął wraz z bratem Arkadiuszem władzę w Cesarstwie.
(328 – 9 sierpnia 378 n.e.)
Walens urodził się w 328 roku n.e. Był cesarzem rzymskim w latach 364 – 378 n.e. Zginął w bitwie pod Adrianopolem.
(18 kwietnia lub 23 maja 359 - 25 sierpnia 383 n.e.)
Gracjan (Flavius Gratianus) urodził się 18 kwietnia lub 23 maja 359 roku n.e. w Sirmium (obecnie Sremska Mitrovica, Serbia). Gracjan był rzymskim cesarzem od 367 do swojej śmierci w 383 roku n.e. Był najstarszym synem Walentyniana I oraz Mariny Sewery.
(ok. 350 - 6 września 394 n.e.)
Cesarz Flawiusz Eugeniusz panował w latach 392–394 n.e. w zachodniej części Imperium rzymskiego. Na wschodzie rządził Teodozjusz I.
(11 stycznia 347 - 17 stycznia 395 n.e.)
Teodozjusz I Wielki był ostatnim cesarzem władającym obiema częściami cesarstwa rzymskiego. Za jego rządów chrześcijaństwo stało się religią państwową.
(331/332 - 26 czerwca 363 n.e.)
Julian Apostata był cesarzem rzymskim w latach 361-363 n.e. Dążył do przywrócenia religii pogańskiej, jako państwowej i zasłynął jako wielki reformator.
(ok. 331 - 17 lutego 364 n.e.)
Jowian był cesarzem rzymskim w latach 363-364 n.e. Otrzymał władzę po śmierci cesarza Juliana Apostaty, kiedy to zebrała się rada wojskowa.