Karmienie piersią w czasach rzymskich
Bogate rzymskie matrony nie karmiły piersią swoich dzieci. Dla tych celów zwykle wykorzystywano niewolnice lub wyzwolenice.
Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Bogate rzymskie matrony nie karmiły piersią swoich dzieci. Dla tych celów zwykle wykorzystywano niewolnice lub wyzwolenice.
Gliniane ekswota ukazujące uleczoną część ciała – srom. Datowane na II wiek p.n.e. – II n.e. Tego typu obiekty składano na ołtarzach świątyń Askleopisa (tzw. asklepiejony) – patrona medycyny.
Rzymskie nożyce chirurgiczne wykorzystywane na przestrzeni II wieku p.n.e. do V n.e.
Późno-rzymski Codex Theodosianus, będący zbiorem rzymskich praw, wspomina że rzymski żołnierz powinien być wyposażony w buccellatum ac panem, vinum quoque atque acetum, sed et laridum, carnem verbecinam, czyli „suchar i chleb, także wino i ocet, ale także bekon i baraninę” (VII.4.6). Suchar, ocet i baranina miały wystarczyć na dwa dni, a potem żołnierz miał korzystać z chleba, wina i bekonu.
Rzymskie imiona składały się z trzech członów. Imienia (praenomen), nazwiska rodowego (nomen gentile) i przydomka (cognomen, zazwyczaj też był dziedziczny).
Dwa piękne rzymskie pierścienie, datowane na II-III wiek n.e.
Fresk rzymski ukazujący Florę – boginię wiosny i płodności – zbierającą kwiaty do koszyka. Fresk został odkryty w Villa Arianna w Stabie; obecnie możliwe do obejrzenia w muzeum w Neapolu.
Typowa rzymska familia składała się z wszystkich członków rodziny oraz służących jej niewolników. Ujmując to w kwestiach prawnych do rodu należeli wszyscy, którzy podlegali prawnej kontroli głowy domu – paterfamilias.
Dowiedziawszy się, że pośród małych dzieci, które w Syrii kazał zamordować Herod Wielki, znalazł się też synek Heroda, robiąc aluzję do żydowskiego zwyczaju powstrzymywania się od wieprzowiny, powiedział Oktawian August:
W czasach kiedy Rzymianie podbijali inne ludy Italii, wymyślono zwyczaj, aby podczas niszczenia wrogiego miasta przejąć kult przynajmniej niektórych jego bóstw.