Cerealia (Cereales) było to święto ku czci bogini Cerery (Ceres), trwające od 12 do 19 kwietnia. Połączone było z igrzyskami (ludi Cereales). Owidiusz wspomina, że w czasie Ceraliów do ogonów lisów przywiązywano małe, palące się pochodnie. Zwierzęta były następnie wypuszczane na arenę Circus Maximus.
Nieznane są powody takiego rytuału. Uważa się, że taki zabieg wpływał pozytywnie na wzrost plonów i chronił je przed wszelkimi chorobami. Owidiusz podaje wytłumaczenie tego rytuału w mitycznej historii. Chłopiec z prowincji przyłapał lisa na wykradaniu kurczaków. Zdecydował się go podpalić, nie przewidział jednak, że zwierzę ruszy na pole i spali wszystkie plony poświęcone bogini Ceres.
W czasie Ludi Ceriales miały miejsce igrzyska (ludi circenses), zabawy, wyścigi rydwanów, a od 175 roku p.n.e. także występy teatralne (ludi scaenici). Jako pierwszy urządził Cerealia Gajusz Memmiusz Kwirynus, syn Gajusza, jako edyl co najmniej w 216 p.n.e lub w 202 p.n.e. Do programu tygodniowych obchodów włączono przedstawienia w teatrze, a w ostatnim dniu wyścigi konne oraz wypuszczenie na arenie lisów z przywiązanymi płonącymi pochodniami.
