Inwazja Cymbrów i Teutonów na Italię miała miejsce w latach 109-101 p.n.e., kiedy to plemiona germańskie zmuszone zostały do opuszczenia swoich siedzib i poszukiwania nowej ojczyzny. Wielka masa ludzi i determinacja miały spowodować, że Rzym znalazł się w dużym zagrożeniu.
Piractwo było poważnym utrapieniem w czasach antycznych. Szczególnie złą sławą cieszyli się piraci z Cylicji, którym Rzym wypowiedział wojnę. Zgodnie z przekazem Pliniusza Starszego najwięcej ataków piratów było w okresie od maja do września, w związku z czym najbezpieczniej dla statków kupieckich wbrew pozorom było wypłynięcie w porze zimowej, kiedy morze było niespokojne.
Jednym z najzagorzalszych wrogów Republiki był Pyrrus, król Epiru. Wojna z Epirem kosztowała Rzym wiele wysiłków i cierpień oraz pochłonęła wiele ofiar.
Proces podbijania Półwyspu Apenińskiego przez rozrastające się miasto-państwo Rzym. Podbój Italii Rzymianie zakończyli w 264 p.n.e., po podbiciu Volsini.