Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Falcata, czyli broń iberyjska, którą wykorzystywano między innymi w czasie II wojny punickiej. Wojska kartagińskie, rekrutujące wojowników z Półwyspu Iberyjskiego, posiadały na stanie tego typu uzbrojenie. Obiekt znajduje się w Muzeum Archeologicznym w Murcji (południowa Hiszpania).
Napis wyryty na ścianie rzymskiego Domu Wettiuszów w Pompejach. Graffiti znajduje się na lewej ścianie w holu wejściowym. Napis głosi: EUTYHIS GRECA ASSIBUS II MORIBUS BELLIS, czyli „Greczynka Eutychis, grzeczna za dwa asy”. Nie jest jasne, czy Eutychis była niewolnicą z domu oferującą usługi miłosne, czy miejscową prostytutką.
Wykonany z brązu hełm rzymski typu Montefortino. Obiekt datowany na III-II wiek p.n.e.; odkryty w Granadzie (południowa Hiszpania). Obecnie na ekspozycji w Muzeum Archeologicznym w Murcji.
Rzymska rzeźba ukazująca brodatego mężczyznę, niewykluczone że któregoś z cesarzy. Obiekt datowany na koniec II lub początek III wieku n.e. Artefakt wykonany z marmuru; obecnie znajduje się w muzeum teatru rzymskiego w Kartagenie.
W Kartagenie (południowo-wschodnia Hiszpania) znajdują się pozostałości po murach punickich w Kartagenie, które datowane są na III wiek p.n.e. Naukowcy natrafili na ślady po ogniu, co dowodzi że rzeczywiście miała miejsce tu bitwa i zapewne grabież.
Denary rzymskie znalezione w Hiszpanii. Obiekty datowane na II-I wiek p.n.e.; odkryte w La Grajuela, w południowo-wschodniej Hiszpanii. Obecnie artefakty znajdują się na ekspozycji w Muzeum Archeologicznym w Murcji.
Teatr rzymski w Kartagenie (południowa Hiszpania) został zbudowany w późnym I wieku p.n.e. Obiekt jest schowany między współczesną zabudową miasta.
Jak wyglądały praktyki homoseksualne w starożytnym Rzymie? Jakie były ich społeczne i kulturowe konteksty? Czy geje z niższych sfer mieli jakieś możliwości realizacji swoich pragnień?
Tytuł praefectus Judeae przysługiwał rzymskim namiestnikom Judei od 6 roku n.e. Wtedy to po odsunięciu syna Heroda Wielkiego – etnarchy Samarii, Idumei i Judei – Heroda Archelaosa (4 r. p.n.e. – 6 r. n.e.)1 od władzy i przystąpieniu Kwiryniusza do realizacji spisu powszechnego, zarządzonego przez cesarza Oktawiana Augusta wybuchły rozruchy. Wykorzystał je Juda Galilejczyk, który stanął na czele powstania przeciw Rzymowi i założył wraz z faryzeuszem Sadokiem stronnictwo zelotów2. Sam zginął podczas trwania tegoż powstania.
Rzymska mozaika ukazująca walkę gladiatorów. Scena ukazuje pokonanego retiariusa („sieciarza”), który jest poważnie ranny w klatkę piersiową i nogę; u jego boku leży trójząb.
