Rzymska mozaika w izbie biesiadnej
Rzymska mozaika w izbie biesiadnej (triclinium) w willi w Antandros, w północno-zachodniej Turcji. Scena w środkowej części mozaiki podłogowej ukazuje naczynie i ptaki. Obiekt datowany jest na IV wiek n.e.
Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Rzymska mozaika w izbie biesiadnej (triclinium) w willi w Antandros, w północno-zachodniej Turcji. Scena w środkowej części mozaiki podłogowej ukazuje naczynie i ptaki. Obiekt datowany jest na IV wiek n.e.
Rzymski nagrobek niejakiego Gajusza Popilliusza, który ukazany został na reprezentatywnym krześle. Przed nim znajduje się zapewne jego niewolnik trzymający zwój i wykonujący gest „rogów”, który w ten sposób odciąga nieszczęście od swojego pana.
Rzymski relief ukazujący scenę orki. Badacze uważają, że scena może być też częścią większej kompozycji ukazującej moment składania ofiary. Obiekt datowany jest na III wiek n.e.; znajduje się w Michael C. Carlos Museum, Emory University (Atlanta w USA).
Kaligula (panował w latach 37-41 n.e.) przeszedł do historii, jako jeden z najbardziej niezrównoważonych rzymskich cesarzy. Cesarz w trakcie swoich rządów starał się pozyskać jak największe bogactwo, m.in. poprzez licytację.
Szkielet kobiety odkryty w marmurowym sarkofagu, który datowany jest na III wiek n.e. Co interesujące, wciąż zachowały się włosy i brwi kobiety, która zapewne zmarła w wieku 50-60 lat. Do odkrycia doszło w 1962 roku w rzymskiej Tesalonice, a kobieta pochodziła z wysokich warstw społecznych. Obiekt znajduje się na wystawie Muzeum Archeologicznego w Salonikach.
Rzymski fresk ukazujący wyspę olbrzymów-ludożerców Lajstrygonów, gdy przybywa Odyseusz. Co interesujące, Grecy utożsamiali to mityczne miejsce albo z Sycylią, albo z Formią w Lacjum. Obiekt odkryto w domus przy obecnej drodze rzymskiej Via Cavour; obecnie znajduje się muzeach watykańskich w Rzymie. Datowane na I wiek p.n.e.
W czasach rzymskich wystawienie floty morskiej było bardzo kosztownym i dużym wysiłkiem. Jeżeli namiestnik prowincji otrzymał polecenie od senatu lub uznał że należy zbudować, wyposażyć statki oraz wyszkolić nowe załogi, cały ciężar finansowy naturalnie szedł na miasta prowincji oraz ich ludność.
Kiedy w roku 71 p.n.e. Spartakus wraz z armią niewolników znalazł się na samym końcu Półwyspu Apenińskiego, za wszelką cenę próbował zorganizować transport i przewieźć swoje wojsko na Sycylię, aby kontynuować opór przeciwko Rzymowi.
Rzymskie małe szklane naczynia w kształcie ptaków – znane jako unguentarium. Służyły one do przechowywania perfum i olejków. W celu wylania zawartości „ogon” ułamywano. Obiekt datowany na I wiek n.e.; obecnie znajduje się w Muzeum Archeologicznym w Salonikach.
Powstanie Spartakusa w latach 73-71 p.n.e. było bardzo poważnym zagrożeniem, z jakim musiało sobie poradzić państwo rzymskie. To wtedy też pierwsze kroki w armii rzymskiej stawiali Katon Młodszy oraz prawdopodobnie Juliusz Cezar.