Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Dwie twarze dzisiaj nie kojarzą się nam dobrze. Zwłaszcza w języku polskim „dwutwarzowość” niebezpiecznie zbliża się do „dwulicowości” – bardzo nielubianej ludzkiej cechy. Dawny rzymski bóg o dwóch twarzach doczekał się nawet swojego mrocznego miejsca w kulturze masowej – jedna ze zbrodniczych organizacji wypełniających szpiegowskie uniwersum Jamesa Bonda, nazywała się przecież Janus („Goldeneye” 1995). Do Janusa nawiązuje także pewien antagonista Batmana.
W powszechnej świadomości w przejściu Imperium Rzymskiego na chrześcijaństwo istnieją tylko dwa fakty: najpierw prześladowania chrześcijan (zwłaszcza za panowania Nerona w I wieku n.e. i Dioklecjana na początku IV wieku), a potem przyjęcie chrześcijaństwa przez Konstantyna Wielkiego, który sprawił, że wraz z nim całe cesarstwo przeszło na nową wiarę. Triumf chrześcijaństwa wydaje się tyleż nagły, co oczywisty i dziejowo sprawiedliwy.
Rzymski polityk Lucjusz Korneliusz Sulla Felix znany również jako Sulla żył w latach 138-78 r. p.n.e. W historii Rzymu zapisał się jako jedna z bardziej kontrowersyjnych postaci Republiki Rzymskiej. Jako sprawny wojskowy i polityk znany jest z pierwszej rzymskiej wojny domowej oraz przyjęcia urzędu dyktatora (82 p.n.e.) na czas dożywotni. Cechował się okrutnością w pozbywaniu się przeciwników politycznych. W ogromnej karierze Sulli dużą rolę odgrywała pewna bogini wojny, Bellona.
Pszczoły były dla starożytnych zwierzętami specjalnymi i osobliwymi. Ich obecność w micie sięga jeszcze czasów znacznie wcześniejszych niż Rzym. Miały już spore znaczenie w wierzeniach egipskich czy minojskich. Potem fascynowały takich autorów jak np. Publiusz Wergiliusz Maro czy Pliniusz Starszy. Pszczoły miały w sobie pewien boski pierwiastek i otaczała mistyczna aura tajemnicy. Najlepiej oddaje ją tzw. rytuał Bugonii.
Corbridge (Coria/Corstopitum) to dawny rzymski fort i zarazem miasto położone w strefie Wału Hadriana (obecnie hrabstwo Northumberland w Wielkiej Brytanii). Odkryto tam m. in. świadectwa wywodzącego się z Azji Mniejszej kultu bogini Kybele – frygijskiej bogini płodności, będącej również opiekunką miast w czasie wojny.
Na pewno wielu z nas hucznie świętuje ostatni dzień w roku, zwany sylwestrem. Lecz ile osób dokładnie wie, skąd właściwie się ta nazwa wzięła?
„Judasz, otrzymawszy kohortę oraz strażników od arcykapłanów i faryzeuszów, przybył tam z latarniami, pochodniami i bronią.” (J 18, 3)
Pliniusz Młodszy był rzymskim politykiem i urzędnikiem w czasach cesarstwa rzymskiego. Najważniejszym stanowiskiem jaki objął był urząd namiestnika (legatus Augusti) prowincji Bithynia et Pontus (tereny obecnej Turcji), w roku 110 n.e., za panowania cesarza Trajana.
Rzymianie przywiązywali ogromną wagę do formy oddania ostatecznej posługi zmarłym. Wierzono że duchy zmarłych (lemures) dzielą się na dobre – lary (lares – osoby dobre za życia) i złe – larwy (larvae – osoby złe za życia); często te szkodliwe utożsamiono po prostu od razu z lemurami.
Na pierwszy rzut oka wydaję się, że rzymska scena polityczna w okresie republikańskim kierowana była przez najważniejszych senatorów i urzędników, takich jak konsulowie, pretorzy cenzorzy, czy w nadzwyczajnych sytuacjach dyktatorzy.
