Ciekawostki starożytnego Rzymu (Wojskowość)

Niekiedy ważne wydarzenie z historii antycznego Rzymu powodowało, że w języku angielskim pojawiało się sformułowanie odwołujące się do tego wydarzenia.

Hippika gymnasia były to rzymskie zawody sportowe przeznaczone dla formacji jazdy, które polegały na pozorowanej walce dwóch grup żołnierzy, grających role Greków i Amazonek, którzy walczyli za pomocą oszczepów z drewnianym grotem.

Gwardziści pretoriańscy przy cesarzu Klaudiuszu. Wbrew temu, co nam przekazuje kultura masowa w filmach, pretorianie w rzeczywistości nie nosili zbroi, kiedy służyli w mieście Rzym i pałacu cesarskim (poza specjalnymi okazjami jak np. pochód triumfalny), zwłaszcza na pewno nie przez pierwsze dwa wieki swojego istnienia.

W rzymskim wojsku przykładano uwagę do stanu uzbrojenia i jego jakości. Jak twierdzi Wegecjusz (IV/V wiek n.e.) w „De Re Militari” (II, 378): „Kto uwierzy w waleczność żołnierza, którego wyposażenie jest zaniedbane i pokryte rdzą?”.

Triumfalne parady rzymskich legionów zawsze odgrywały ważna rolę w historii Rzymu. Jeden z takich przemarszów oglądał na własne oczy i opisał później czternastoletni wówczas Tacyt. Daje nam to kapitalny wgląd w to, jak taki przemarsz triumfalny wyglądał.

Sambuca był to wynalazek wojenny zastosowany po raz pierwszy przez Rzymian, dowodzonych przez Marka Klaudiusza Marcellusa, w czasie oblężenia Syrakuz w 213 roku p.n.e. Wynalazcą pomostu oblężniczego był niejaki Heraklides z Tarentu.

Rydwany bojowe były spotykane w Europie i Bliskim Wschodzie. Rzymianie określali taki rydwan jako currus falcatus. Rydwan wojenny wyposażony był w kosy zwane falces, umieszczone po obu stronach osi kół i przy dyszlu. Należy zaznaczyć, że armia rzymska zasadniczo nie używała rydwanów do celów militarnych, a co najwyżej jako pojazd paradny lub środek transportu dla kurierów.

„Bomby skorpionowe” były bronią używaną przez Arsakidów broniących się przed inwazją Rzymian w roku 198 n.e. Gliniane kotły wypełnione żywymi, jadowitymi skorpionami były wyrzucane zza murów broniącego się miasta Hatra i źle wpływały na morale legionów.

Aquila, rzymski orzeł legionowy znaleziony na polu niedaleko wsi Sălcuta w Mołdawii. Orzeł posiada wymiary: długość 168mm, wysokość 82mm, waga 340g. Nogi zwierzęcia nie zachowały się do naszych czasów, ale orzeł zapewne trzymał w szponach błyskawicę.

Rzymska flota nie wykorzystywała niewolników do służby na morzu. Wioślarzami, marynarzami i piechotą morską byli zwykli auxiliares, którzy w zamian za dobrą, 26-letnią służbę wojskową mogli się spodziewać przyznania im obywatelstwa rzymskiego.