Kolumna Antonina Piusa niegdyś zdobiła Pole Marsowe w antycznym Rzymie. Obiekt podobnie jak kolumna Trajana czy kolumna Marka Aureliusza była pomnikiem ku czci ubóstwionego cesarza. Do naszych czasów jednak zachowała się jedynie baza kolumny, którą podziwiać możemy w Muzeach Watykańskich.
Kolumna powstała już po śmierci Antoninusa Piusa w roku 161 p.n.e., na zlecenie współrządzących Marka Aureliusza i Lucjusza Werusa. Miała około 15 metrów wysokości i 2 metry średnicy. Znajdowała się na zachowanej bazie, a jej szczyt zdobił pomnik cesarza Antoninusa Piusa. Kolumna wykonana została z pojedynczego bloku czerwonego granitu, który sprowadzono z Egiptu (podobnie jak w przypadku pozostałych kolumn). Kamień wykuto w 106 roku n.e.
Proces niszczenia budowli był stopniowy i zakończył się w XVIII wieku, kiedy reszta trzonu kolumny uległa zawaleniu. Bojąc się o zachowaną bazę, zdecydowano o jej przeniesieniu do Muzeów Watykańskich i poddano renowacji.
Zachowana baza kolumny posiada piękne zdobienia w kamieniu. Płaskorzeźby ukazują apoteozę Antoninusa i jego żony Faustyny, którzy unoszeni są w niebiosa przez boga czasu Aiona (czasami uważa się, że to geniusz) oraz kondukt pogrzebowy legionistów (decursus equitum).
