Wojny rzymsko-sasanidzkie
(III - V wiek n.e.)
Po tym jak Partów zastąpiła dynastia Sasanidów w 224 roku n.e. walki na wschodzie rzymskiego Imperium niezwykle się wzmogły.
Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
(III - V wiek n.e.)
Po tym jak Partów zastąpiła dynastia Sasanidów w 224 roku n.e. walki na wschodzie rzymskiego Imperium niezwykle się wzmogły.
(167-180 n.e.)
Wojny markomańskie były to walki pomiędzy Cesarstwem rzymskim a plemionami germańskimi w strefie limesu środkowo-dunajskiego w latach 167-180 n.e.
(132 - 135 n.e.)
Powstanie Bar-Kochby było to trzecie powstanie żydowskie przeciwko rzymskiemu panowaniu mające miejsce w latach 132-135 n.e.
(do 117 n.e.)
Wojny toczone przez Imperium Rzymskie na wschodzie do 117 roku n.e.
(101-102 i 105-106 n.e.)
Wojny dackie były to dwie kampanie wojenne cesarza Trajana mające miejsce w 101-102 oraz 105-106 roku n.e. W ich wyniku powstał rzymska prowincja Dacja.
(69 n.e.)
W sierpniu 69 roku n.e. na ziemiach Germanii Inferior doszło do wybuchu powstania Batawów, przeciwko władzy rzymskiej na tym obszarze. Na czele rebelii stanął Juliusz Cywilis pochodzący z Batawii, komendant jednej z kohort wojsk pomocniczych.
(66-135 n.e.)
Wojen żydowsko-rzymskich, czyli serii buntów i powstań Żydów przeciwko Rzymowi było wiele i nigdy nie przyniosły Żydom pełnej suwerenności.
(66-73 n.e.)
Wojna żydowska, nazywana także powstaniem w Judei, wybuchła w 66 roku n.e. i była próbą uniezależnienia się Żydów od władzy Cesarstwa Rzymskiego.
(60-61 n.e.)
Powstanie Boudiki (60-61 n.e.) było największym zrywem Brytów przeciwko rzymskiej dominacji. Boudika doprowadziła do porozumienia między plemionami Brytów z terenu południowej i zachodniej Anglii i poprowadziła powstanie.
(58–63 n.e.)
W roku 58 n.e. doszło rywalizacji między Rzymianami a Partami o wpływy w Armenii. W rezultacie wybuchła wojna rzymsko-partyjska (58–63 n.e.).