Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Państwo rzymskie istniało praktycznie przez XIII wieków, będąc przez ten czas wielokrotnie czynnikiem nadającym bieg historii. Postanowiłem więc, że historię starożytnego Rzymu opowiadać będę w poszczególnych artykułach niżej zawartych, które niekoniecznie zawsze dotyczyć będą Wiecznego Miasta.
Zachęcam do podsyłania artykułów oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
„Pochwała Katona” jest to dzieło Cycerona, które powstało w roku 46 p.n.e. i miało na celu pośmiertne pochwalenie postaci Marka Porcjusza Katona, który bronił republikańskich wartości i ustroju. „Antykatony”1 z kolei to traktat Juliusza Cezara z roku 45 p.n.e., który jest polemiką z pozycją Cycerona odnośnie osoby Katona Młodszego. Oba dzieła nie zachowały się do naszych czasów, a niektóre cytaty i informacje znajdują się w pracach innych autorów antycznych.
Na pytanie zadane w tytule szukał odpowiedzi zapewne każdy miłośnik antycznej historii – a przynajmniej osoba chcąca być bardziej rozwiniętą, potężniejszą wersją samego siebie, bowiem być Rzymianinem znaczy – być panem.
Od wielu lat wiosenne i letnie weekendy są wypełnione licznymi imprezami rekonstrukcyjnymi. Nie tylko dają one możliwość zetknięcia się z historią regionu, ale przede wszystkim stanowią okazję do spotkań miłośników danego okresu historycznego i wspólnej zabawy połączonej z edukacją.
Wilk był zwierzęciem niezwykle kultowym i ugruntowanym w pamięci starożytnych Rzymian. Często wpływał na historię Rzymu, był zwierzęciem szanowanym, związanym z religijnymi obrzędami, a jego motyw często używany był przez rzymskich pisarzy.
Jedną z pozostałości wielkiego Imperium Rzymskiego do dzisiejszych czasów jest łacina, która dziś stanowi ważny element kultury europejskiej. Znaczenie łaciny podupadło dziś, jednak przez tysiące lat język ten stanowił uniwersalny sposób porozumiewania się wielu ludów na obszarze Morza Śródziemnego oraz całej Europy.
Starożytny Rzym – słysząc te słowa ma się na myśli nie tylko piękne miasto powstałe na siedmiu wzgórzach, ale również – jedno z największych imperiów starożytnego świata. Swoim zasięgiem obejmowało trzy kontynenty – Europę, Afrykę i Azję.
Ten francuski miniserial historyczny zasługuje na uwagę z kilku powodów. Po pierwsze, aktorzy mówią w nim płynnie po łacinie (choć nie bez akcentów). Po drugie świetnie i realistycznie przedstawiono tam bitwy lądowe i morskie. Po trzecie, ujrzymy w nim naszego rodaka, Pawła Deląga, i to w głównej roli.
Bulla Felix był rzymską wersją Robin Hooda. Okradał bogatych i pomagał biednym. Jego aktywność przypadała podobno na lata 205-207 n.e., czyli czas panowania cesarza Septymiusza Sewera. W jego grupie głównie znajdowali się zbiegli niewolnicy, wyzwoleńcy cesarscy, a nawet byli pretorianie. W szczytowym okresie pod swoją komendą miał 600 rozbójników.
Dnia 9 czerwca 68 roku n.e. w Rzymie, Neron, ostatni cesarz z dynastii julijsko-klaudyjskiej, popełnił samobójstwo. Neron był postacią znienawidzoną przez chrześcijan i arystokrację rzymską. Inaczej jednak postrzegano władcę wśród niższych warstw społecznych; jego popularność była na tyle duża, że na przestrzeni dziejów pojawili się trzej samozwańcy.
Ten artykuł powstał, ponieważ w powyższej grze występują znaczące nawiązania do historii Rzymu oraz pojawiają się w niej dobrze nam znane postacie. Należy mieć na uwadze, że seria przedstawia nam historię alternatywną, często wplatając historyczne miejsca i postacie w wydarzenia, które widzimy na ekranie.
