Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Starożytny Rzym, państwo prowadzące intensywną ekspansję, toczyło wiele wojen. Doskonale wyćwiczone i uzbrojone wojska rzymskie, dowodzone przez genialnych strategów potrafiły rozprawić się z nawet dwukrotnie silniejszymi wojskami przeciwnika. Zdarzały się jednak oczywiście i porażki, jak Kanny czy Las Teutoburski.
Swój mocarstwowy status wojska rzymskie potwierdziły już na początku II wieku p.n.e. masakrując w 197 roku p.n.e. pod Kynoskefalaj w Tesalii armię macedońską. Siedem lat później pod Magnezją w Azji Mniejszej rzymskie legiony pokonały wojska Seleucydów, pierwszej potęgi świata helleńskiego, udowadniając, że są najlepszą armią w regionie. Kres potęgi legionów zaczął się objawiać w III wieku n.e. Ostatecznie „germanizacja” armii rzymskiej i utrata wartości bojowej doprowadziły do upadku państwa i wojska rzymskiego.
(261 p.n.e.)
Bitwa pod Agrigentum (261 p.n.e.) była zwycięskim starciem wojsk rzymskich nad Kartaginą w I wojnie punickiej. Jeśli wierzyć Polibiuszowi, wygrana skłoniła republikę znad Tybru do całkowitego usunięcia wroga z Sycylii.
(49 p.n.e.)
W 49 roku p.n.e. Juliusz Cezar obległ wojska Pompejusza i jego samego w Brundyzjum, na południu Italii. Gnejusz Pompejusz potrzebował swoich statków, aby móc się ewakuować na Półwysep Bałkański.
(390 p.n.e.)
Bitwa nad rzeką Alią, stoczona w roku 390 p.n.e. (według rzymskiego kalendarza) lub 387/6 p.n.e. (według greckiego kalendarza), pomiędzy Rzymianami a Seonami (jednym z galijskich plemion), zakończyła się upokarzającą klęską wojsk rzymskich. W konsekwencji, kilka dni po bitwie Galowie zajęli Rzym, który doszczętnie splądrowali.
(208 p.n.e.)
Bitwa pod Baeculą (208 p.n.e.) była kolejnym zwycięstwem Scypiona Afrykańskiego nad wojskami Kartaginy w Hiszpanii. Bitwa miała znaczenie dla dalszego rozwoju rzymskiej sztuki wojennej. Scypio skopiował taktykę Hannibala, umieszczając na skrzydłach silniejsze oddziały, centrum pozostawiając lekkozbrojnej piechocie.
(209 p.n.e.)
Zdobycie Nowej Kartaginy (209 p.n.e.) było wielkim sukcesem armii rzymskiej pod dowództwem Scypiona Afrykańskiego, w trakcie II wojny punickiej. Rzym po serii porażek odzyskał wiarę we własne siły i udowodnił determinację.
(grudzień 218 p.n.e.)
Bitwa nad Trebią (218 p.n.e.) była pierwszym wielkim starciem między Kartaginą a Rzymem w II wojnie punickiej. Wojska Republiki zostały całkowicie pokonane przez armię Hannibala. W tej bitwie Hannibal zastosował po raz pierwszy taktykę, która przyniosła mu wielkie zwycięstwo pod Kannami.
(249 p.n.e.)
Bitwa pod Drepanum (249 p.n.e.) było to starcie na morzu pomiędzy Kartaginą a Rzymem w I wojnie punickiej. Był to jedyny przypadek pogromu Rzymian na morzu w czasie wojen punickich.
(533 n.e.)
Bitwa pod Tricamerum (533 n.e.) była kolejnym zwycięstwem Belizariusza - wodza Bizancjum nad wojskami Wandalów. Przy stracie około 50 ludzi, trupem położono ponad 800. Wzięto wielu jeńców i ogromne łupy i w istocie przesądzono o losach kampanii.
(13 września 533 n.e.)
Bitwa pod Ad Decimum była pierwszą bitwą stoczoną w toku rzymskiej kampanii w Afryce w trwającej w latach 533 – 534. Miała ona doniosłe znaczenie dla działań na rzecz odzyskania prowincji afrykańskich. Armia Wandalów została przy znikomych stratach własnych mocno uszczuplona.
(22 czerwca 207 p.n.e.)
Bitwa nad rzeką Metaurus (207 p.n.e.) była punktem zwrotnym w drugiej wojnie punickiej, toczonej w Italii. Po pogromie armii Hazdrubala, Hannibal musiał zrezygnować z dalszych walk na Półwyspie Apenińskim.
