Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Po zakończonej „Wojnie ze sprzymierzeńcami”, która spustoszyła Italię, w 88 r. p.n.e. nastąpił kolejny poważny kryzys polityczny w Republice, między dwoma największymi graczami ówczesnego świata, L. Korneliuszem Sullą a G. Mariuszem. W wyniku opanowania Rzymu przez sullańskie wojska zupełnie osamotniony Mariusz musiał uciec ze stolicy w towarzystwie zaledwie kilku swoich niewolników.
Od początku I wieku n.e. społeczeństwo rzymskie, a zwłaszcza arystokratyczne rodziny, domagały się coraz większej ilości towarów luksusowych sprowadzanych z Indii. Wśród Rzymian pożądany był przede wszystkim pieprz, imbir, wszelkiego rodzaju przyprawy oraz egzotyczne zwierzęta w postaci słoni czy małp. Spowodowało to ogromny wzrósł rzymskich wypraw handlowych do Indii, lecz skupiały się one głównie na zachodnim wybrzeżu półwyspu.
Rzymianie bardzo cenili sobie możliwość relaksu w łaźniach. Oczywiście pełną przyjemność kąpieli można była zaznać dzięki specjalnym dodatkom takim jak olejki czy skrobaczki. Niewolnik albo łaziebnik (balneator) wynajęty za odpowiednią opłatą mogli zdecydowanie uprzyjemnić pobyt.
Mówi się, że rzymska mitologia jest kalką z greckich i etruskich wierzeń. W wielu przypadkach jest to prawda, aczkolwiek są ciekawe wyjątki.
Prawo XII Tablic, w przekazach antycznych, jawi się jako zwycięstwo plebejuszy nad arystokracją. Nie wszyscy jednak wiedzą, że zgodnie ze źródłami ich powstanie związane było z dramatycznymi wydarzeniami i prywatną tragedią.
Starożytny Rzym był wstrząsany powstaniami niewolników, których przyczyna było zwykle złe traktowanie niewolników. Jednak było jedno powstanie, które miało bardziej romantyczna naturę. Tytus Wettiusz, pochodzący z dobrego, ekwickiego domu zakochał się w pięknej niewolnicy, która należała do innego Rzymianina.
W starożytnym Rzymie na początku dziennym była wiara we wróżby, dobre i złe omeny zwiastujące przyszłe wydarzenia oraz przesądy. Taka wiara nie zawsze przyjemnie kończyła się dla wszystkich, zwłaszcza jeśli jakiegoś człowieka uznano, że jest tym złym znakiem, zwiastującym nieszczęście, które nadejdzie.
Czas panowania dynastii Antoninów (m.in. Trajan, Hadrian, Antoninus Pius oraz Marek Aureliusz) to okres świetności Imperium Romanum, które przeżywało prosperity, społeczeństwo czuło się bezpiecznie, a legiony rzymskie dominowały na wszystkich granicach Cesarstwa. Rzymianie i ludy żyjące w granicach Imperium doceniali czasy w jakich przyszło im żyć.
Antyczni Rzymianie słynęli ze swoich niezwykle karnych i bitnych legionistów rzymskich. Na polach bitew dowodzili oni swojej siły i dyscypliny. Jednak poza siłą Rzymianie posiadali jeszcze jeden argument – potrafili narzucić swoją wolę.
Według przekazów Plutarcha, Juliusz Cezar miał odmówić włożenia sobie na głowę korony przez Marka Antoniusza po zwycięstwie w wojnie domowej. Rzym jednak był przekonany o królewskich zapędach Cezara.
