Relief ukazujący poród rzymski
Relief na monumencie grobowym niejakiego Marka Ulpiusza Amerimnusa i Skrybonii Attyki. Małżeństwo żyło w II wieku n.e., a ich grobowiec znajduje się w Ostii, obok Rzymu.
Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Relief na monumencie grobowym niejakiego Marka Ulpiusza Amerimnusa i Skrybonii Attyki. Małżeństwo żyło w II wieku n.e., a ich grobowiec znajduje się w Ostii, obok Rzymu.
Znaleziona w 1964 roku rzymska lalka wykonana z kości słoniowej ze złotym naszyjnikiem; datowana na II wiek n.e. Lalkę odkryto przy zwłokach zmumifikowanego ciała dziewczynki, która pochowana została w grobowcu Cossinii na obrzeżach Rzymu w Tivoli.
Puchar z Emony. Szklany puchar odkryty w jednym z grobów na cmentarzysku nieopodal rzymskiego castrum (obecnie Ljubljana, Słowenia). Wykonany został ze szkła, w technice millefiori (termin z języka włoskiego oznaczający tysiąc kwiatów). To metoda uzyskiwania wielobarwnego szkła, polegająca na łączeniu pasty szklanej (w formie rurek) w dekoracyjne wzory, cięciu jej na plastry i następnie wtapianiu w powierzchnię naczynia.
Złoty pierścień rzymskiego oficera Legio V Macedonica – datowany na przełom II i III wieku n.e.
Szklane puchary rzymskie z Weklic (woj. warmińsko-mazurskie). Odkryte podczas badań archeologicznych w roku 2010 na cmentarzysku kultury wielbarskiej. Wraz z naczyniami do picia wina wykonanym z brązu, stanowiły zestaw złożony jako dar grobowy. Puchary zostały importowane z terenu Cesarstwa Rzymskiego. Są doskonale zachowane, co samo w sobie jest ewenementem.
Płaskorzeźba rzymska wykonana została prawdopodobniej około I wieku n.e. Przedstawia Hermesa (Merkurego w rzymskim panteonie bogów), na co wskazuje poselska laska, niewidoczna na zdjęciu powyżej. Wykonano ją w tak zwanym stylu archaistycznym – świadomie imitującym dzieła greckiej epoki archaicznej (ok. 800-480 p.n.e.).
Cesarz August nosił na palcu sygnet z własną podobizną. Jego następcy kontynuowali tradycję, nosząc go na palcu, jako pamiątkę po wielkim władcy. Wyjątkiem był Galba, który na palcu nosił sygnet ukazujący psa wyglądającego z dziobu statku. Cesarz ten zmienił zwyczaj, gdyż posiadał niezwykle oddanego psa.
Grecko-rzymska „laleczka voodoo” przebita 13 igłami z brązu. Znaleziona w Egipcie, pochodzi z IV wieku n.e. Znajdowała się w wazie wraz z wykonaną z ołowiu tablicą, na której znajdowało się zaklęcie.
Rzymska obroża dla niewolnika. Napis na niej głosi: „Kiedy będę uciekał zatrzymaj mnie. Jeśli przyprowadzisz mnie do mojego pana Zoninusa otrzymasz w nagrodę złotą monetę (solidus)”.
Rzymska mozaika w willi La Olmeda w prowincji Palencia w Hiszpanii. W greckiej i rzymskiej kulturze pojedyncza swastyka stosowana była niezwykle rzadko. Częściej spotyka się ją w grupie. Znak ten używany był w całym Imperium, czy to prawo, czy lewoskrętny, właśnie na mozaikach, zdobiących ściany i podłogi.