Kiedy Rzym zaczął popadać w ruinę?
Ilekroć spoglądam na ruiny starożytnego Rzymu, zastanawiam się: jak można było dopuścić, by te wspaniałe budowle przepadły? Dlaczego nie dotrwały do naszych czasów? Jaka szkoda, że nie można ich dziś zobaczyć…
Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Ilekroć spoglądam na ruiny starożytnego Rzymu, zastanawiam się: jak można było dopuścić, by te wspaniałe budowle przepadły? Dlaczego nie dotrwały do naszych czasów? Jaka szkoda, że nie można ich dziś zobaczyć…
Na terenie Nadrenii (zachodnie Niemcy), która jest bogata w węgiel brunatny, dokonywane są kolejne interesujące odkrycia. W starożytności sięgały tu granice Cesarstwa Rzymskiego. Rzymskimi miastami były m.in. Kolonia, Akwizgran, Bonn i Jülich.
Czy kiedykolwiek odnajdziemy wizerunek Juliusza Cezara? Pytanie może wydawać się kuriozalne, lecz czy kiedykolwiek zastanawialiśmy się skąd mamy pewność że popiersia najsłynniejszego z Rzymian to rzeczywiście wizerunek Cezara?
Wpływy greckie miały ogromny wpływ na kulturę rzymską. W jednym z ciekawych przykładów możemy zauważyć to w dziedzinie sztuki.
Kiedy myślimy o wyścigach rydwanów w starożytnym Rzymie, pierwsze skojarzenie to Circus Maximus. Ale przecież „Cyrk Wielki” nie był jedynym torem wyścigowym istniejącym w starożytnym Rzymie. Wielu z Was zapewne pamięta, że swój hipodrom zaczął budować na Watykanie także cesarz Kaligula (ostatecznie prace dokończył Neron). Pamiątką po nim jest obelisk stojący obecnie na pl. Św. Piotra. Niedawno pisałem również o hipodromie Maksencjusza przy Via Appia.
W powszechnej świadomości w przejściu Imperium Rzymskiego na chrześcijaństwo istnieją tylko dwa fakty: najpierw prześladowania chrześcijan (zwłaszcza za panowania Nerona w I wieku n.e. i Dioklecjana na początku IV wieku), a potem przyjęcie chrześcijaństwa przez Konstantyna Wielkiego, który sprawił, że wraz z nim całe cesarstwo przeszło na nową wiarę. Triumf chrześcijaństwa wydaje się tyleż nagły, co oczywisty i dziejowo sprawiedliwy.
Przed wejściem na arenę rzymskich amfiteatrów znajdowała się specjalna przestrzeń – tzw. spoliarium. W miejscu tym przetrzymywano zwłoki poległych gladiatorów, które pozbawiano broni i uzbrojenia. Broń i wyposażenie poległych były przekazywane właścicielowi niewolników lub do lokalnej zbrojowni (armamentarium).
Szachownica Polibiusza jest to rodzaj szyfru monoalfabetycznego (ukryta litera odpowiada literze jawnej), który swoją nazwę zawdzięcza słynnemu antycznemu historykowi i pisarzowi – Polibiuszowi. Jak sam Polibiusz przekazuje nam w swoich „Dziejach” autorem szyfru są Grecy – Kleoksenos i Demoklet – jednak to on podjął się usprawnienia mechanizmu.
Chyba każdy, kto był w Rzymie i zajrzał do muzeum Palazzo Massimo Alle Terme, zwrócił uwagę na słynnego „boksera kwirynalskiego” – odlaną w brązie rzeźbę odnalezioną nieopodal ruin term Konstantyna. Nagi, muskularny mężczyzna w pozycji siedzącej spogląda w bok, lekko w górę. Uważniejsi na pewno zauważyli na jego ciele głębokie, broczące krwią rany.
Czym jest sklep i co się w nim robi chyba każdy wie. Może być za to zaskoczeniem dla niektórych, że sklepy istniały już w starożytnym Rzymie.