Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Wibia Perpetua żyła na przełomie II i III wieku n.e. Pochodziła z bogatego domu rzymskiego, a jej rodzice wyznawali różne wyznania: ojciec był poganinem, matka chrześcijanką. Wibia do historii przeszła jako męczennica chrześcijańska z Kartaginy.
Państwo rzymskie przed, w trakcie i po podboju/podporządkowaniu sobie nowych terenów zawsze starało się znaleźć lokalne elity, które gotowe były współpracować z Rzymianami.
Imperium rzymskie było państwem niezwykle otwartym na migrację wewnętrzną; dodatkowo prowadziło relokację oddziałów (zwłaszcza wojsk pomocniczych) na tereny dalekie od ojczystych stron. Dowodem na to są zachowane m.in. kamienie nagrobne żołnierzy i osób powiązanych z wojskiem stacjonujących w okolicach muru Hadriana.
Hannibal – w trakcie inwazji na Italię, w trakcie II wojny punickiej – zabrał ze sobą 37 słoni, z czego ciężkich warunków i surowej zimy nie przetrwało 10 zwierząt. Pozostałe słonie wykorzystał podczas bitwy pod Trebią1. Po tej bitwie z ran i wyziębienia padła reszta słoni, poza jednym – o imieniu Surus.
Polibiusz przeszedł do historii jako grecki historyk, który po pobycie w niewoli rzymskiej, dostał się pod protekcję konsula Lucjusza Emiliusza Paulusa, a potem brał udział w ważniejszych operacjach wojskowych Rzymian w połowie II wieku p.n.e., a w tym w pokonaniu Kartaginy i zburzeniu miasta. Polibiusz w swoich „Dziejach” opisuje historię Rzymu w latach 264-146 p.n.e., ukazując rzymski ustrój jako przykład greckiego ideału „mieszanej konstytucji”.
Gajusz Werres był przykładem niegodziwego i chciwego namiestnika rzymskiego, który w trakcie pełnienia swojego urzędu (73-71 p.n.e.) na Sycylii dopuścił się niezliczonej ilości kradzieży dzieł sztuki, oszustw podatkowych czy spekulowania cenami zboża.
Po dziś dzień wydaje się nam, że to Juliusz Cezar jako pierwszy Rzymianin zdołał sięgnąć po niemal nieograniczoną niczym władzę w republice rzymskiej. Prawda jest jednak taka, że w roku 82 p.n.e. to Lucjusz Korneliusz Sulla, po zdobyciu Rzymu, przejął pełnię władzy w państwie.
Dakowie byli ludem zamieszkującym tereny obecnej Rumunii i części Węgier. Po dziś dzień możemy podziwiać pozostałości po budowlach i fortecach jakie zbudowali w górach Orăștie, będących częścią Karpat. Dowodzą one, jak rozwiniętą cywilizacją byli Dakowie.
Wiele osób zadaje sobie pytanie, jak zrzucić wagę w łatwy i przyjemny sposób. Odpowiedź na to pytanie nie jest łatwa. Jak się okazuje podobne problemy mieli ludzie w starożytności. Zadajmy sobie sobie pytanie: jak odchudzali się antyczni Rzymianie?
W 63 roku p.n.e. Cyceron, pełniący urząd konsula, wygłosił w trakcie zebrania senatu swoją słynną mowę przeciwko Lucjuszowi Sergiuszowi Katylinie, członkowi zubożałej starej rodziny patrycjuszy, którego oskarżył o planowany zamach stanu.
