Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Rzymskie marmurowe popiersie ukazujące brodatego mężczyznę. Rzymianin ma na sobie wojskowy płaszcz, który został narzucony na gołą klatkę piersiową. Artefakt znajduje się na wystawie w The Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku.
Rzymski fresk, na którym (zapewne) mąż i żona siedzą obok siebie w sali biesiadnej (triclinium). Mężczyzna ukazany jest jako nagi umięśniony heros, a kobieta jako przykładna pani domu, w zadumie. Jest to typowe przedstawienie osób w starożytności. Obiekt jest datowany na I wiek p.n.e.; odkryty w willi P. Fanniusa Synistora w Boscoreale (Italia). Artefakt znajduje się na wystawie w The Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku.
Rzymski pierścionek z wizerunkiem Jowisza. Obiekt datowany na połowę I i I wiek n.e. Obiekt znajduje się w zbiorach Muzeów Państwowych w Berlinie (Niemcy).
Rzymski nagrobek Seweriusza Acceptusa, żołnierza legionu VIII Augusta, który zapewne należał do wydzielonego specjalnego oddziału vexillatio. Mężczyzna zmarł w wieku 26 lat, po 6 latach służby w armii rzymskiej. Na nagrobku widzimy wizerunek mężczyzny oraz kilka jego atrybutów. Obiekt datowany jest na III wiek n.e. Nagrobek został znaleziony w północno-zachodniej Turcji i jest wystawiony w muzeum w Stambule.
Rzymski pierścień z inskrypcją MATRI PATRI, czyli „Mamie i Tacie”. Obiekt znaleziony na terenie Vindolanda w Anglii.
Polibiusz przeszedł do historii jako grecki historyk, który po pobycie w niewoli rzymskiej, dostał się pod protekcję konsula Lucjusza Emiliusza Paulusa, a potem brał udział w ważniejszych operacjach wojskowych Rzymian w połowie II wieku p.n.e., a w tym w pokonaniu Kartaginy i zburzeniu miasta. Polibiusz w swoich „Dziejach” opisuje historię Rzymu w latach 264-146 p.n.e., ukazując rzymski ustrój jako przykład greckiego ideału „mieszanej konstytucji”.
Pod Wrocławiem, w miejscowości Magnice, w czasie badań archeologicznych poprzedzających budowę centrum logistycznego, odkryto pozostałości dużej osady kultury przeworskiej z lat 60-tych II wieku n.e. Badania dendrochronologiczne odkrytych tam drewnianych elementów obudowy studni wskazały datę pierwszych lat panowania Marka Aureliusza (początek lat 60-tych II wieku n.e.).
Masywny rzymski stół wykonany z marmuru i brązu. Obiekt datowany na I wiek n.e. Stół był zapewne używany w publicznych miejscach domostwa, np. atrium, aby zaimponować gościom. Obiekt znajduje się na wystawie w The Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku.
Zachowana częściowo marmurowa rzeźba niejakiego Diadumenosa, który przyozdabia głowę opaską po zwycięstwie w zawodach lekkoatletycznych. Obiekt datowany jest na I wiek n.e.; znajduje się na wystawie w The Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku.
Rzymski posąg z brązu ukazujący zapewne Herkulesa jako młodzieńca. Oczy rzeźby wykonano z niebieskiego szkła. Według badaczy, niegdyś postać mogła trzymać łuk i strzałę. Obiekt najprawdopodobniej odkryto w Tivoli, w środkowej Italii. Rzeźba datowana jest na I p.n.e. – I wiek n.e. Obecnie artefakt znajduje w Ny Carlsberg Glyptotek, w Danii.
