Ta strona nie może być wyświetlana w ramkach

Przejdź do strony

Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.

Ciekawostki starożytnego Rzymu

Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.

Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.

Jedwab i Serowie – Rzymianie o Chińczykach

Chińczycy przez antycznych Rzymian określani byli jako Serowie (Seres)1. Rzymianie kojarzyli ten daleko żyjący na wschód od granic Imperium lud przede wszystkim z pięknej tkaniny jedwabiu, na który Chińczycy utrzymywali monopol. Państwo Środka przez wieki miało olbrzymie zyski ze sprzedaży jedwabiu, który był bardzo pożądany przez rzymską arystokrację.

Zielony rzymski szklany kielich wydobyty z grobowca Guangxi (graniczący z dzisiejszym Wietnamem, w południowych Chinach). Datowany na I-III wiek n.e.

Imponująca wiedza geograficzna antycznych Greków

Wiedza geograficzna antycznych Greków była naprawdę imponująca. Już w starożytności wybitne greckie umysły uznawały teorię o kulistości Ziemi za prawdę. Co więcej, organizowano liczne wyprawy odkrywcze i gromadzono informacje, co prowadziło do rozwoju geografii jako nauki.

Rzymska mozaika ukazująca statki

Wyprawa morska kartagińskiego wodza Hannona

Hannon był wysokim kartagińskim urzędnikiem, który żył w VI lub V wieku p.n.e., i który dowodził wyprawą morską, która przepłynęła przez „Słupy Heraklesa” (Cieśnina Gibraltarska) i popłynęła wzdłuż wybrzeży Afryki Zachodniej. O wyprawie wiemy za sprawą zachowanych dwóch kopii periplusu1, które zachowały się w języku greckim.

Prawdopodobna wyprawa morska kartagińskiego wodza Hannona

Starcie Pyrrusa z wojownikiem Mamertynów

Według przekazu Plutarcha Pyrrus w trakcie powrotu ze swoją armią z Sycylii do Italii, musiał się mierzyć z oddziałami Mamertynów, które zajadle go atakowały. Ponoć Pyrrus, jak to miał zawsze w zwyczaju, aktywnie brał udział w walkach. Nieszczęśliwie jednak otrzymał cios w głowę i musiał się wycofać z pola bitwy. Wówczas jeden z potężnych wojowników mamertyńskich zaczął drwić z króla Epiru, chcąc go w ten sposób sprowokować do pojedynku.

Popiersie Pyrrusa w Ny Carlsberg Glyptotek

Ewolucja patronatu w późnym cesarstwie rzymskim

W społeczeństwie rzymskim powszechnym było występowanie zależności patron-klient. Najczęściej ubogi obywatel lub wyzwoleniec podporządkował się wyżej sytuowanemu Rzymianinowi, który poprzez swoją pozycję i majątek mógł działać na korzyść klienta. Klient w zamian był zapleczem i wsparciem patrona np. w czasie wyborów. Co więcej, posiadanie wielu klientów budziło szacunek i umacniało pozycję patrona w społeczeństwie. W IV wieku n.e. patronat (patrocinium) uległ jednak przeobrażeniom i relacja patron-klient zaczęła uderzać bezpośrednio w państwo.

Rzymska mozaika podłogowa

Domicjan o łysieniu

Łysienie już w czasach antycznych było nieprzyjemnym problemem, z jakim musieli się mierzyć mężczyźni. Jak podaje Swetoniusz, z wypadającymi włosami radzić sobie musiał także cesarz Domicjan (panował w latach 81-96 n.e.).

Domicjan

Raport o błędzie

Poniższy tekst zostanie wysłany do naszych redaktorów