Colonia Ulpia Traiana była jednym z najważniejszych miast w prowincjach germańskich. Podczas swojego szczytowego rozwoju, była domem dla ponad dziesięciu tysięcy ludzi, których historia może być odbudowana ze śladów pozostawionych w ziemi.
Rzymianie miasta wznosili przeważnie w celach handlowych oraz rolniczych. Pierwsze osady musiały posiadać dwie drogi przechodzące przez miasto: z południa na północ oraz ze wschodu na zachód. Obie miały się stykać ze sobą w centrum miasta, na forum, które było faktycznym centrum życia towarzyskiego oraz handlowego miasta. Z czasem w mieście powstawało coraz więcej szlaków.
Miasta musiały posiadać przede wszystkim budowle publiczne. Wiele z nich było fundowanych przez wpływowych arystokratów, którzy chcieli w ten sposób pozyskać sobie poparcie tłumu. Miasta wraz z rozwojem terytorialnym państwa rzymskiego powstawały w różnych rejonach Europy. Z czasem centrum Imperium Rzymskiego przeniosło się na Wschód, gdzie wokół ogromnego Konstantynopola rozwijały się inne znaczące metropolie. Rzymskie miasta bogate w rzeźby, wille, piękne budowle o charakterze publicznym był ukoronowaniem rzymskiego geniuszu architektonicznego.
