Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
W historii starożytnego Rzymu przewinęło się mnóstwo sławnych postaci. Wiele z nich przeszło do pamięci jako okrutni tyrani, mowa tu chociażby o: Kaliguli, Neronie, czy Karakalli. Inni znowu zasłynęli jako wielcy reformatorzy: Oktawian August, Klaudiusz, Marek Aureliusz, Dioklecjan, czy Konstantyn Wielki. Nie wolno także zapominać o rzymskich wodzach, którzy ratowali niejednokrotnie państwo rzymskie przed zagładą.
Do pamięci przeszli także wielcy twórcy kultury rzymskiej, którzy w istotny sposób wpłynęli na dalszy rozwój świata. Przedstawię postaci, które zasłynęły wielkimi czynami, bądź się tylko zapisały swoimi czynami w kartach historii.
(po 200 - wrzesień 276 n.e.)
Marek Anniusz Florian był cesarzem rzymskim panującym między lipcem a wrześniem 276 n.e. Jego panowanie to próba ugruntowania władzy i ustabilizowania sytuacji w państwie rzymskim. Jego głównym rywalem o władzę był Probus, uzurpator na wschodzie.
(200 - 276 n.e.)
Cesarz rzymski Tacyt rządził w latach 275-276 n.e. Tacyt miał zgodnie współpracować z senatem oraz zainicjował wiele reform. Ponadto uczcił tragicznie zmarłego Aureliana licznymi posągami, a także ukarał jego morderców.
(204 - 11 marca 222 n.e.)
Heliogabal był cesarzem rzymskim panującym w latach 218-222 n.e. Młody władca szybko dał dowody swojego niezrównoważenia emocjonalnego i okrucieństwa. Jego rządy są uważane za jedne z najgorszych w historii rzymskiej; jego chore pomysły i kontrowersyjne prowadzenie się na zawsze przetrwały w antycznych źródłach.
(206 - 253 n.e.)
Trebonian Gallus był to cesarz rzymski panujący w latach 251-253 n.e. Otrzymał władzę z rąk żołnierzy. Mierzył się z inwazjami i walką wewnętrzną.
(1 października 208 - 21 marca 235 n.e.)
Aleksander Sewer był cesarzem rzymskim panującym w latach 222-235 n.e. Kuzyn znienawidzonego Heliogabala; nie zyskał sobie szacunku żołnierzy. Przez całe swoje rządy Aleksander był niezwykle podatny na wpływy swojej babki i matki, które de facto rządziły w jego imieniu.
(14 września 208 - 8 czerwca 218 n.e.)
Diadumenian był synem cesarza Makrynusa. Był współcesarzem od 218 roku n.e. Został zabity razem z ojcem tego samego roku.
(ok. 210 - październik 253 n.e.)
Cesarz rzymski Emilian panował przez kilka miesięcy roku 253 n.e. Wyniesiony do purpury przez wierne legiony, obalił legalnego władcę Treboniana Gallusa i objął tron Rzymu na 88 dni. Uzurpator został obalony przez następcę - Waleriana.
(214-270 n.e.)
Klaudiusz II Gocki był cesarzem rzymskim w latach 268-270 n.e. Pierwszy od wielu lat cesarz, który zamiast polec od mieczy zmarł śmiercią naturalną. Zapamiętany tak dobrze, że otoczenie późniejszego cesarza Konstantyna starało się wywodzić pochodzenie swojego princepsa właśnie z jego rodu.
(218 - 268 n.e.)
Galien był to cesarz rzymski panujący w latach 253-268 roku n.e. Galiena należy zaliczyć do jednego z najwybitniejszych władców Rzymu.
(20 stycznia 225 - 11 lutego 244 n.e.)
Cesarz rzymski w latach 238 – 244 n.e. Objął tron w wieku 13 lat. Gordian III był wnukiem Gordiana I, a siostrzeńcem Gordiana II.
